Maand: augustus 2018

Pootles pennenhouder workshop, uitleg en info.

Pootles pennenhouder workshop.

Pootles workshop pennenhouder

Hallo allemaal. Zaterdag 29 september organiseer ik een workshop voor de pennenhouder die door een Engelse demo genaamd Pootles is ontworpen. Uiteraard heb ik eerst toestemming gevraagd of ik haar ontwerp voor het geven van een workshop mocht gebruiken. Ik heb hiervoor haar schriftelijke toestemming gekregen. Het ontwerp wordt een pennenhouder genoemd maar er zijn veel meer mogelijkheden om deze set te gebruiken. Zo kun je er een make-up organizer voor jongedames van maken of de doosjes vullen met allerlei babyartikelen voor een babyshower. Je kunt de set aankleden in een vrouwelijke zowel als een mannelijke variant. Misschien leuk om te geven met Sint of kerstmis? Kortom de mogelijkheden zijn uitgebreider dan alleen een pennenhouder.

Aanmelden

De workshop wordt gegeven op zaterdag 29 september 2018 van 13.30 uur tot 16.30 uur. Gewoon hier bij Janny’s ateljeeke, Gareelweg 10 in Heerle. De kosten bedragen € 17,– (alles inbegrepen). Het enige dat je mee hoeft te brengen is een goed humeur :-).Er is plaats voor 10 personen. Mochten er meer aanmeldingen komen dan organiseer ik de workshop nog een keer op zaterdag 6 oktober a.s.  Zelfde tijd en zelfde plaats. AANMELDEN MOET in verband met de voorbereidingen. Hierover later wat meer. De aanmelding moet binnen zijn vóór 10 september a.s. Als je aanmelding niet voor die tijd binnen is kun je helaas niet deelnemen aan de workshop. Aanmelden graag via een mail naar: janny@jannysateljeeke.nl.

Moeten, een heel vervelend woord.

Persoonlijk vind ik moeten het meest irritante woord dat ooit verzonnen is. Toch heb ik het hierboven een paar keer gebruikt en ik geef daar dan ook graag de uitleg voor. Degenen die al eerder een workshop bij mij gevolgd hebben weten dat ik graag goed voorbereid ben. EN dat ik graag iedereen met een project dat af is zie vertrekken. Er is niks zo vervelend, naar mijn mening, dan dat je een cursus volgt of een workshop en dat je dan thuis het project nog af moet maken. Daar ga IK niet voor naar een workshop. Buiten de normale verrassinkjes die ik altijd maak voor alle deelnemers zal ik nu ook het DSP (patroonpapier om te versieren) vooraf moeten snijden. Aangezien ik dit puur als hobby doe heb ik helaas geen 10 snijmachines in huis en als jullie alles zelf zouden ‘dienen’ 😉 te knippen of snijden zouden we dus niet binnen de tijd klaar zijn. De relatief vroege aanmeldingsdatum is nodig om de tijd te maken die ik nodig heb voor alle voorbereidingen.

Wat krijg je tijdens deze workshop?

Om te beginnen: geen stress. Je komt voor je plezier en om lekker ontspannen creatief bezig te zijn. Er is koffie/thee met wat lekkers erbij. Alle benodigdheden zoals potlood, rilpen, liniaal, lijm en schaar zijn aanwezig en kun je gebruiken. Karton (ongesneden) en DSP (voorgesneden) worden bij aanvang van de workshop aan jullie gegeven. Je maakt 5 doosjes helemaal zelf en de tray waar de doosjes in komen te staan. Eveneens bij aanvang krijg je een uitgebreide handleiding met tekst en foto’s/tekeningen. Je kunt deze gedurende de workshop gebruiken en na afloop neem je deze mee naar huis zodat je eventueel thuis nog meer Pootles pennenhouders kunt maken. Uiteraard hulp en extra uitleg tijdens de workshop en na afloop nog een verrassingspakket. En last but not least hopelijk een hele gezellige middag.

Niet graag alleen?

Wil je graag komen maar vind je het vervelend om alleen te komen? Breng gerust iemand mee. Een dochter, zus of een vriendin het maakt niet uit. Denk er wel aan dat ook die zich moet aanmelden. Kun je niemand anders vinden die ook belangstelling heeft? Bedenk dan dat ook al kom je alleen, je tijdens de workshop in goed gezelschap bent van gelijkgestemden die allemaal graag knutselen. Anders hadden ze zich niet aangemeld.

Betaling

Er is geen pinautomaat aanwezig. Ik heb nog geen slechte ervaringen gelukkig dus de betaling hoeft niet vooraf gedaan te worden. Je betaalt aan het einde van de workshop.

Parkeren

Er is voldoende parkeergelegenheid (gratis).

Agenda en 2 datums (belangrijk)

Vind je de Pootles pennenhouder een leuke workshop zet dan de datums alvast in je agenda. De originele workshop is dus op 29 september a.s. Pas bij meer dan 10 aanmeldingen volgt een volgende workshop op 6 oktober a.s. De aanmeldingen verwerk ik op volgorde van binnenkomst. Wil je dus verzekerd zijn van deelname aan de workshop check dan meteen of je OOK EVENTUEEL 6 oktober in de gelegenheid bent om te komen. Is dit NIET het geval geef dat dan a.u.b. bij je aanmelding via de mail aan. Misschien kan er nog wat geregeld worden met eerdere aanmelders die wel allebei de datums kunnen, maar dan kan ik in ieder geval rekening houden met hoeveel pakketten ik moet voorbereiden. Ik hoop op jullie begrip hiervoor. De datums van de workshop EN de aanmeldingsdatum kun je ook in de kop agenda vinden.

Tot slot

Op de foto bovenaan dit bericht en hieronder zie je MIJN versie van de pennenhouder. Deze is echter aangepast qua formaat. De Pootles pennenhouder die jullie gaan maken bestaat uit 5 doosjes en daardoor ook een wat kleinere tray om ze in te zetten. Het DSP dat ik gesneden aanlever is voor verschillende ‘vrouwelijke’ varianten van de pennenhouder. Ik zie de aanmeldingen met plezier tegemoet en hoop op een gezellige middag en veel mooie pennenhouders. Aan mij zal het niet liggen, ik doe mijn uiterste best om er een geslaagde middag van te maken. Iedereen een fijn weekend gewenst en hopelijk tot volgende week (blog) en/of tot de 29ste september.

Pootles workshop pennenhouder

Groetjes,

Janny

Product List

Gigi, een hondje met verkeerde genen.

Gigi.

Iedereen die ons kent weet dat wij honden liefhebbers zijn. Maar helemaal niemand had verwacht dat wij ooit een hondje als Gigi zouden krijgen. Gigi is namelijk gefokt als ‘mooi’ zittertje, als een mooi, lief juffertje en schoothondje. En wij zijn over het algemeen meer liefhebber van een wat grotere, stoerdere soort. Desalniettemin is ze toch bij ons terecht gekomen. En dat had een reden! Ze kwam namelijk met de stoerdere soort mee. Ze waren gratis en het was beide honden of niet. Het werden er dus twee tegelijk.

Niks juffertje.

Vanaf de eerste week dat we haar in huis hadden bleek al dat ze alles was, behalve een juffertje. Schoot zitten vind ze heeeel erg leuk……als ZIJ er tenminste zin in heeft. Mooi zijn heeft ze nog nooit van gehoord, lief is ze soms 😉 en stoer is ze voor tien. Ze is ervan overtuigd dat ze heel groot en sterk is. Ze heeft ook een hele stoel nodig om in te gaan liggen. Een klein mandje is te min en bovendien is dat veel te klein, dan heeft ze geen plaats genoeg? Je moet weten dat ze zich meestal helemaal opkrult en een kussentje van 25 x 25 cm meer dan ruim genoeg zou zijn.

Gigi

Veel verhalen.

Over onze Gigi zou ik een boek kunnen schrijven. Wat die al allemaal uitgehaald heeft. Ze maakt nooit iets kapot hoor het geeft soms alleen een bende en wat extra werk. Als ik haar uit laat kom ik altijd met een grote grijns op mijn gezicht terug binnen. Ze is een deugniet eerste klas en bij mijn man kan ze dat ook ten volle uitbuiten. Mijn man gaat namelijk de honden uitlaten en neemt mee…. zijn telefoon. En die gaat meestal maar een keer of 10 per uur over en verder hoor je alleen constant ‘bliepjes’ van mail en appjes die binnen komen. Ik weet dat het door zijn werk komt maar dan hoef ik het nog niet leuk te vinden. En ik overdrijf nu ook wel een beetje om duidelijk te maken dat hij dus meer zijn aandacht bij de telefoon heeft dan bij de honden.

Uitlaten zonder aandacht.

Als je onze Gigi uitlaat terwijl je afgeleid bent krijg je daar alleen maar meer werk door. Ze voelt dat feilloos aan en maakt daar dan ook METEEN gebruik van. Je moet haar dan gegarandeerd gaan zoeken en roepen helpt niet want geen aandacht van jou is ook geen aandacht van haar, ofwel oostindisch doof is ze dan. Ik moet er misschien even bij vertellen dat we de honden in het bos achter ons huis uitlaten en ze dus niet aangelijnd zijn. Ze mogen lekker rennen en snuffelen zoveel als ze willen. Als ze kwijt is moet je eerst bij de buurman gaan zoeken, onze tuinen grenzen aan elkaar en de buurman is mijn vader. die ze dus heel goed kent en met wie ze dikke maatjes is.

De buurman.

Mijn vader houdt van voederen en dat houdt niet op bij de vogeltjes. Ook hondjes moeten gevoerd worden en als het even kan wij ook. Mijn vader zorgt graag, kookt nog zelf (meestal) en houdt ook van lekker eten. Nou…onze Gigi weet dat. Als mijn vader niet buiten is gaat ze eerst even onder de voederpaal van de vogeltjes kijken. Die eten altijd zo slordig en laten zoveel naast de plank vallen dat er altijd nog iets voor haar te halen valt. Als ze een keer pech heeft en de vogeltjes hebben netjes gegeten dan gaat ze de tuintafel onderzoeken. Ze weet dat mijn vader daar het vogeltjes voer klaar maakt en ‘opa’ is soms onhandig, die laat wel eens wat liggen op die tafel. Of hij laat ‘per ongeluk’ wat naast de tafel vallen.

Boeren en mest.

Dat is ook een hele interessante combinatie. Weet je hoe lekker je daar in kunt rollen?? En ze heeft geluk want wij noemen de andere buurman niet voor niks ‘strontboer’. Ik kan dit rustig zeggen want ik denk niet dat hij interesse heeft in mijn blog ;-). Na het zoeken bij mijn vader en als onze neus dat aangeeft gaan we dus zoeken op het land bij de andere buurman. Meestal vind je haar daar niet want ondertussen roep je haar constant natuurlijk en ze weet heel goed dat wij van zo’n actie niet echt blij worden. Je staat dus de ene kant op te kijken en als je je omdraait zit ze heel ‘onschuldig’ pal achter je. Het is niet dat je haar dan ziet, het is meer de geur die de aandacht trekt haha.

Eten.

Je zult al wel begrepen hebben dat eten een dingetje is voor Gigi. En alweer is ze in haar hersentjes een hele grote hond dan, die lekker maar vooral veel moet eten. Natuurlijk houden we daar rekening mee met het eten geven. Ik hoop niet dat het ooit weer gebeurt, maar als het oorlog is en eten schaars dan heb je onze ‘Gi’ nodig. Als er al eten is dan vindt ze dat. Ze houdt niet alleen van ongezond maar ook van gezond eten. We hebben buiten twee bakken staan met aardbeien. Het eerste wat ze doet als ze buiten komt is hup, even de bak in springen om te kijken of er al nieuwe aardbeien aan hangen. Je zou haar snoet moeten zien als er nog geen nieuwe zijn! Ze snapt er niks van, kijkt ook zwaar beledigd, als ze ’s morgens alle rijpe aardbeien ‘geplukt’ heeft dat er dan ’s middags nog geen nieuwe aan hangen:-))

Thais

Een aantal jaren geleden moest mijn dochter een project verzorgen voor school. Dat hield in dat ze iets moest organiseren waar ze geld mee kon ophalen. Ze besloot om een Thais diner te geven met eten wat ze allemaal zelf gemaakt had. Natuurlijk hielpen wij ook mee. Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen dat de keuken een bende was, we hebben nu eenmaal geen restaurant keuken. Mijn dochter dacht dat ze er goed aan deed om meteen alles maar op te ruimen, afval van de groenten in een emmer voor de compost hoop en verder allerlei verpakkingen in een vuilniszak. Tijdens het diner kom ik de keuken binnen gelopen en ben onze Gigi kwijt. We hebben een ‘open’ keuken dus die is niet af te sluiten. Op een gegeven moment zie ik de vuilniszak bewegen. Wat daaruit tevoorschijn kwam wil je niet weten. Ik vind het nu zo jammer dat ik er niet aan gedacht om daar een foto van te maken…. Ze plakte van kop tot staart. De kokosmelk blikjes waren zo schoon dat ze gereed waren om opnieuw gevuld te worden, bij wijze van spreken natuurlijk.

Niet onder willen doen…

Ze wilt ook absoluut niet onder doen voor Mika, onze andere hond die net een wat groter maatje heeft. We waren op vakantie met de caravan en omdat ze daar wel eens alleen in moeten blijven (we moeten af en toe ook boodschappen doen) hadden we voor allebei een paar kluiven meegenomen. Grote voor Mika en kleintjes voor Gigi. Nou dat was bij mevrouw tegen het zere been hoor. Wat we ook deden, ze wilde de kleine kluif niet hebben. Het enige wat ze deed was proberen de grote kluif af te pakken van Mika. En die tolereert zo’n beetje alles van haar maar dat niet. Dus hebben we haar ook een grote kluif gegeven. Probleem opgelost. Helemaal tevreden was ze ermee.

kluif Gigi

 

De kluif was aan het einde van de vakantie nog niet op hoor, maar haar tandjes waren goed gepoetst.

De scrapbook pagina

Vorige keer vertelde ik al dat scrapbooken een vaardigheid apart is en dat ik er niet goed in ben. Maar ik hou wel van een uitdaging dus ben ik op internet gaan snuffelen. Ik kwam via via op een site terecht waar ze het hadden over digitaal scrapbooken. Daar wilde ik meer van weten en zo kwam ik terecht op de site van nitwit collections. Via deze site heb ik ook verschillende YouTube filmpjes gekeken waar ze de producten beter laten zien en ze ook wat meer info geven over scrapbooken en hoe je dat digitaal kunt doen. Ik heb een serie gekocht (zijn allemaal plaatjes die je kunt downloaden en vervolgens gebruiken zoveel als je wilt) en daar deze keer mijn scrapbook pagina van Gigi mee gemaakt. Het is leuk om te doen en ben zeker van plan om dit digitaal schapen als aanvulling op de Stampin’Up! producten te gebruiken.

En voilà.

En hier is dan onze Gigi als nuffig juffertje vastgelegd. Een beetje frivool en echt ‘meisjesachtig’. De lay-out heb ik simpel gehouden, de nadruk moest wel op ons ‘juffertje’ liggen vond ik. Ik ben heel erg benieuwd wat jullie er van vinden?

Page Gigi

 

Niet op de achtergrond letten a.u.b. Het was de enige plaats waar ik goed daglicht had. Rest mij nog jullie allemaal een fijn weekend te wensen en hopelijk weer tot volgende week. Een duimpje of opmerking hieronder wordt van harte gewaardeerd en natuurlijk mag je ook altijd mailen.

Groetjes,

Janny

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DSP (designer Series Paper) van 6″ opbergen.

DSP opberger.

De vakantie is weer voorbij. Voor ons in ieder geval wel. Tijd om weer aan de slag te gaan dus. In de vakantie heb ik minder gedaan dan ik eigenlijk wilde, ik had niet op zo’n mooie zomer gerekend ;-). Eigenlijk zou mijn hobby plek aangepast worden en de nu lekker rommelige opstelling vervangen worden voor een mooi groot werkblad en kasten om al mijn spulletjes in op te bergen. Het was de bedoeling…. maar het is er dus nog niet van gekomen.Om toch alles al wat makkelijker toegankelijk te maken heb ik diverse opbergers gemaakt, waarvan de 6″ DSP opberger er een is.

Meerdere mogelijkheden.

In deze opberger kun je niet alleen DSP opbergen maar ook, vooral voor kaarten maak hobbyisten, je emboss mallen of de stans mallen. Verder kun je er ook kleine boekjes, agenda’s enz. in kwijt. Er zullen beslist nog meer mogelijkheden zijn. Deze komen nu zo even in me op. Ik heb geen idee of er behoefte aan is maar ik heb er een kleine tutorial van gemaakt zodat ieder die dat wil ook zo’n opberger kan maken. De uitleg is vrij uitgebreid zodat ook beginners deze, eigenlijk is het een mini tijdschriften houder, kunnen maken. Dus daar gaan we dan!

Benodigdheden.

Je hebt nodig:

2 vellen A4 karton (in de kleur die je wilt)

2 vellen patroonpapier van 15,2 x 15,2 cm (ofwel 6″ x 6″)

Verder alle normale benodigdheden zoals een schaar, een rilpen, een snijapparaat of een schaar en een potlood.

Het begin.

Snij of knip je karton op de maat: 22,5 x 21 cm. Dit doe je twee keer (2 A4) en snij of knip je DSP op de maten: (2x) 8,5 x 15,2 cm, (1x) 4,5 x 8,5 cm en (1x) 4,4 x 15,2 cm. Vervolgens leg je je DSP apart en neemt de 2 stukken karton van 22,5 x 21 cm om te gaan rillen. Er volgen hieronder foto’s om te kijken hoe het er uit moet gaan zien. Op het eerste stuk karton ril je op de 21 cm kant op: 5 cm. Draai je karton een kwartslag met de klok mee en ril op de 22,5 cm kant op 1,5 en 6,5 cm. Pak je volgende stuk karton en herhaal dit precies zo.


DSP opberger

Draai je karton weer zodat de 21 cm kant boven ligt. Ik heb per abuis 20 cm op de tekening geschreven, dit moet dus 21 cm zijn!! Zet met je rilpen of met een potlood een klein tekentje op 14 cm. Leg dit stuk even apart. Pak je volgende stuk karton (eigenlijk 1e stuk karton, de basislijnen zijn hier al op gerild) en draai dit ondersteboven. Als je met je vinger over de al gerilde lijnen gaat voel je een ‘bergje’.  Je moet het karton zo leggen dat de 2 rillijnen boven liggen en de 5 cm rillijn links. (De on-onderbroken tekenlijnen geven de rillijnen op de achterkant van je karton aan) Ril vervolgens op 14 cm tot aan de tweede rillijn die je tegenkomt. (Zie onderstaande foto, stippellijn is de lijn die gerild moet worden)

DSP

 

Teken met potlood een lijn die begint onder waar je 14 cm rillijn stopt tot in de rechtse beneden hoek.

DSP opberger

 

Op je andere stuk karton teken je een lijn vanaf waar je de 14 cm aangegeven hebt tot aan waar de tweede rillijn van onderen zit. Ook rechts naar beneden zoals je op onderstaande foto kunt zien.

DSP opberger

 

Het vouwen en knippen.

Knip over de getekende lijnen. Bij bovenstaande foto hoef je alleen precies over de getekende lijn te knippen. Bij je andere stuk karton knip je over de getekende lijn maar knip je ook over de 14 cm rillijn. Hieronder op de foto kun je beter zien wat de bedoeling is. Links op de foto is je eerste karton en rechts op de foto is het stuk waar je ook het gerilde gedeelte moet knippen. Om te controleren of je het goed geknipt hebt moeten de gerilde lijnen die je ziet ‘dal lijnen’ zijn. Als je er met je vinger overheen gaat voel je dus geen ‘bergje’ maar een ‘dalletje’. Als alles naar wens is 😉 kun je de rillijnen gaan vouwen en met je vouwbeen navouwen.

DSP opberger

Na het vouwen kun je de doos in elkaar zetten. Normaal vouwen we ‘over’ de berglijnen. Dit betekent dat als je je karton gevouwen hebt er aan de buitenkant van de vouw dus een ‘dal’ lijn zit en aan de binnenkant een ‘berg’ lijn. Omdat je doos uit twee tegengestelde delen bestaat (door de schuine kant die eraan zit) moet je de vouwen van het karton deel dat rechts op bovenstaande foto staat de andere kant op vouwen. Tegen de normale vouwwijze in dus. Als je goed na vouwt met je vouwbeen blijf je toch een mooie scherpe rand houden. Knip vervolgens de rillijnen in zoals op onderstaande foto te zien is. Je knipt eerst recht over de rillijn en vervolgens knip je de ‘spie’ uit je smalle flapjes. Ik denk dat de foto duidelijk genoeg is. Ook van je plakranden moet je een stukje afknippen.

 

Zet je doos provisorisch in elkaar, dan zie je meteen waarom je anders dan normaal moest vouwen, en zet met een paperclip of iets dergelijks even de hoek vast die aan de bovenkant van je doos komt. (zie onderstaande foto).

Het plakken en de rest.

Daarna kun je, zonder dat je de paperclip weghaalt je doos weer uit elkaar vouwen en plat wegleggen. Dit is om geen vergissing te maken met waar je de tape of lijm moet bevestigen en ook zie je meteen waar je je DSP moet plakken. Dit zie je op de volgende foto. Ik heb de paperclip nu losgehaald omdat je anders de tape niet kunt plakken. Je mag ook vloeibare lijm gebruiken natuurlijk maar de tape was beter op de foto te zien.

Zet je doos in elkaar en lijm de plak randen vast. Doe dit voorzichtig en houd alle hoeken goed in de gaten zodat je geen ongewilde uitstekende delen krijgt. Je moet misschien in de hoeken nog een klein stukje van je plakrand knippen, maar dat zie je vanzelf. Vouw een lange flap van de onderkant van de doos naar binnen en plak daar vervolgens de twee kleine flapjes op vast. Let op waar je de lijm smeert (in dit geval dus aan de BINNENKANT van de kleine flapjes. Smeer lijm op de hele bodem en plak daar de laatste grote flap op vast. Ik heb dit met vloeibare lijm gedaan omdat je dan nog wat kunt corrigeren. Zorg dat je, vooral, de laatste flap mooi haaks vastplakt. Zet je doos rechtop en ga met je vouwbeen of je vingers nog even over de binnen//onderkant om de geplakte delen goed aan te drukken. En klaar is je DSP of wat dan ook opberger.

Kennen jullie deze nog ;-)?

Of beter gezegd: deze heeft waarschijnlijk iedere hobbyist wel ergens in huis. Ook deze boekjes kunnen in de DSP opbergdoos, maar het is wel krap en komt de levensduur van je opberger waarschijnlijk niet ten goede. Je kunt dit oplossen door maar een ding te veranderen. Je moet dan de eerste rillijn op de 22,5 cm kant niet op 1,5 cm rillen maar op 1 cm. Verder blijft alles precies hetzelfde! Je creëert dan exact voldoende ruimte om de boekjes precies te laten passen. Voor de kaarten en doosjes makers onder ons: alles op onderstaande foto past ook in deze opberger.

En dan het resultaat natuurlijk.

DSP opberger

Door de slechte belichting zie je waar de plakrand zit. In het echt zie je die ook als je de opberger tegen het licht houdt. Je kunt dit voorkomen door een andere kleur karton te gebruiken en/of het DSP een ander formaat te maken door het met de schuinte mee te laten lopen, zeg maar. Hoe dat eruit ziet is op de volgende foto te zien. Daar heb ik drie opbergdozen gemaakt, aan elkaar geplakt en ook nog tabbladen gemaakt om de verschillende soorten DSP die ik heb te scheiden. Uiteraard heb ik karton en DSP gebruikt die bij mijn andere opbergers past.

DSP

Tot slot.

Mocht er iets niet duidelijk zijn dan mag je altijd mailen. Als je zelf een opbergdoos maakt naar aanleiding van deze blog dan zie ik graag de foto’s daarvan. Het idee van deze opberger is niet van mij maar van een demo genaamd Crafty Caroline. Zij noemt het een Magazine style storage box. Ik heb inmiddels nog veel meer blogs en YouTube filmpjes gevonden die deze opberger laten zien, maar zij was de eerste die ik vond. Al een hele poos geleden trouwens. Rest mij jullie allemaal een fijn weekend te wensen en hopelijk weer tot volgende week.

Groetjes,

Janny
Product List

Petekind: verdient altijd iets bijzonders.

Een petekind

Een petekind is iets bijzonders en verdient ook iets bijzonders. Vorige week was mijn man zijn petekind jarig. Hij is 13 jaar geworden. Zo lekker tussen jongen en man in en dat duurt ook nog wel een poosje natuurlijk. Ik kan me zelf niet herinneren dat ik mijn 13e jaar verschrikkelijk vond, maar er schijnen veel jongeren te zijn die dat een echte rot leeftijd vinden. Daarom wilde ik een mooie kaart voor hem maken. Op Pinterest zag ik een prachtige kaart gemaakt door: Stampin Star Creations. Ik heb de kaart helemaal gecased en alleen zilver embossing gebruikt in plaats van goud.

Privé kaart

Omdat dit een privé kaartje was heb ik een stempelset gebruikt die ‘met pensioen’ is. De set is dus niet meer te koop. Toch past deze set prima bij een groot gedeelte van de opgroeiende jeugd, vooral ook voor jongens en een petekind. Oh jee, dit zal wel niet politiek correct zijn in deze gender neutrale tijd haha. Ik ben gelukkig al op een leeftijd dat ik me van de huidige trends niet zo veel meer hoef aan te trekken. Mocht trouwens iemand prijs stellen op mijn mening: ik vind het ronduit belachelijk. Maar goed dat doet er verder niet toe. Ook de Engelse demo had een zoon die 13 jaar werd, ik kon dus de kaart precies hetzelfde maken.

De achtergrond

De achtergrond van de kaart voor mijn man’s petekind is, buiten dat het er leuk uit ziet, heel leuk om te maken. Het vergt een beetje geduld, maar dan heb je ook wat. De kaart is gemaakt op aquarelpapier. Je maakt de kaart een beetje nat en veegt dan met je stempelkussen over de kaart heen. Met een natte kwast veeg je de inkt nog wat meer op de plaats waar je het hebben wilt. Vervolgens zet je op willekeurige plaatsen een stempeltje uit de Touches of texture set met versamark. Dan heat embossen met wit embossing poeder. Je herhaalt dit nog een keer maar dan met een andere stempel en, in dit geval, heat embossen met zilver poeder. Het geeft een heel leuk effect. Het geduld zit ‘m in het laten drogen van je aquarelpapier nadat je de inkt gebruikt hebt.

De voorgrond

Met de stempelset ‘Epic Celebrations’ maak je de voorgrond van de kaart. Je stempelt alles en kleurt het in naar keuze. Vervolgens knip je de gestempelde onderdelen allemaal uit. Met de ‘Large number framelits’ stans je de, in dit geval. 1 en 3 uit. Je doet dit drie keer, een uit zit karton, een uit zwart karton en een uit rood karton. Die plak je vervolgens met een randje verschil op elkaar. En dan is het een kwestie van de kaart opbouwen. Ik heb de koptelefoon en de gitaar op verschillende plaatsen met zilver heat embossing bewerkt. De ‘veters’ en ‘snoeren’ zijn respectievelijk gemaakt van wit en zwart bakers twine. Voor de snaren van de gitaar heb ik zilver metallic garen gebruikt. Heel erg leuk om te maken maar je moet wel voorzichtig te werk gaan en vooral veel geduld hebben.

Petekind kaart

En dan hier het resultaat.

petekind kaart

 

In het echt kun je het embossen en de zilver metallic snaren beter zien. Ik maak foto’s met mijn telefoon en heb geen echte foto camera. Het is niet anders.


petekind kaart 13

De binnenkant

De binnenkant van de kaart is gewoon blanco wit karton voor de verjaardags boodschap met onderaan een gestempeld paar sneakers, niet meer ingekleurd, gewoon met zwarte inkt gestempeld.

Tot slot

Ik kan jullie aanraden om ook eens zo’n achtergrond te maken. Je kunt er heerlijk op los gaan, je ziet vanzelf wanneer het genoeg is :-). Heb je vragen of opmerkingen stuur me dan gerust een mailtje of laat een berichtje achter hier beneden in de comments. Alle feedback wordt zeer gewaardeerd dus alvast dankjewel daarvoor. Hierna volgt nog de producten lijst van alle producten die ik gebruikt heb. Zoals gezegd is de ‘Epic celebrations’ stempelset niet meer verkrijgbaar maar er zijn weer genoeg hele leuke stempelsets te vinden in de catalogus die je in pdf formaat op deze site kunt bekijken. Ook voor eventuele bestellingen kun je me een mail sturen. Iedereen een fijn weekend gewenst en hopelijk weer tot volgende week.

Groetjes,

Janny

Product List

Basic Black Classic Stampin' Pad

Basic Black Classic Stampin’ Pad

Wens voor een ander, een zorg minder?

Wens voor een ander

Jullie weten waarschijnlijk wel dat ik als vrijwilliger in een Hospice werk, met veel plezier. Het is heel bijzonder werk en al zou je dat niet denken misschien: er wordt ook veel gelachen. Natuurlijk kan het ook wel eens zwaar zijn, vooral als er iemand overlijdt die al wat langer gast was en waar je daardoor toch een band(je) opgebouwd hebt. Je weet van tevoren dat deze band redelijk snel verbroken gaat worden maar daardoor zijn ze dan wel korter maar ook soms intenser. In een Hospice werk je als vrijwilliger samen met altijd een verpleegkundige en op sommige dagen ook artsen. Verpleegkundigen die in een Hospice werken zijn meestal ook van een bijzonder slag met een groot hart. Zo ook de verpleegkundige in dit geval die er voor zorgde dat ik een ‘wens’ ‘mocht’ doen.

Samenloop voor hoop

Pas geleden was er de ‘samenloop voor hoop’ en een van de verpleegkundigen ‘verkocht’ daarvoor armbandjes en een zakje waar je een wens op mocht schrijven. Dit alles ter sponsoring van de samenloop. Je mocht wensen wat je wilde. Ik ben er niet bij geweest dus ik weet niet precies hoe het werkte, maar wat ik ervan begrepen heb werden al deze zakjes langs de kant van het te lopen parcours gezet. Of er nu een ballon aan zat die opgelaten werd of zo weet ik niet. Enfin, het was om te sponsoren, dus ik heb meegedaan. Mijn wens was niet voor mij maar voor mijn dochter en schoonzoon. Die zijn al een tijd op zoek naar een huisje en dat wilde maar niet lukken. Dus….. mijn wens was dat ze binnen afzienbare tijd een fijn huis zouden vinden.

Teleur gesteld

Het zoeken naar een huis ging in de afgelopen maand gewoon door. De wens naar een mooi eigen plekje bleef bestaan. Teleurstelling op teleurstelling volgde, ze werden er moedeloos van. Dan hadden ze een leuk stekkie gevonden, maar eer ze konden gaan kijken belde de makelaar al dat het verkocht was. Soms voor een ton boven de vraagprijs???!!! Hoe kan het toch dat de huizenprijzen zo hoog blijven!

Vrienden

Natuurlijk werd er ook over gepraat met de diverse vrienden in binnen- en buitenland. Zoals dat vaak gaat werd er eigenlijk gekscherend een vraag gesteld door een van de Engelse vrienden: Waarom solliciteren jullie niet in Engeland naar een baan? En als je dan een baan vindt hier dan kunnen we met zijn allen een appartement huren in Londen, dat scheelt in de kosten en jullie kunnen op je gemak voor een huis gaan kijken?! Zoiets blijft in het achterhoofd hangen natuurlijk dus mijn dochter stuurde haar CV naar een paar recruiters* toen ze voor haar werk in Engeland was. En pas dus op met wat je wenst, want je zou het wel eens kunnen krijgen ;-). In plaats van een mooi huisje voor ze in Nederland waar je nog op een dag op en neer op de koffie kunt, krijgen we er nu hoogst waarschijnlijk een mooi vakantie adres voor in de plaats :-).

*Recruiter

Tegenwoordig solliciteer je niet meer bij een bedrijf maar deponeer je je CV bij een recruiter. Iemand die voor zijn werk een passende baan voor je zoekt en je dan in contact brengt (introduceert) bij het betreffende bedrijf. Ja, het gaat allemaal niet meer net zo als vroeger haha.

Werk

Ze heeft inmiddels op een paar weken tijd al een paar hele mooie aanbiedingen gekregen en intussen is mijn schoonzoon ook aan het solliciteren in Londen. Ze willen wel werken in Londen, want daar is het geld te verdienen, maar ze willen er niet blijven wonen. De ‘huizen in Engeland’ appjes komen nu dus regelmatig onze kant op. Ze zoeken voornamelijk in Surrey. Niet dat het er zoveel goedkoper is dan hier, maar je krijgt wel heel wat anders voor je geld dan een rijtjeshuis net als de buren.

Reislustig

Na al de wereldreizen die ze gedaan heeft en met een Engelse man zou het me natuurlijk niet moeten verbazen dat ze niet in Nederland blijven. Maar toch……komt het dan ineens op heel korte tijd erg dichtbij. En wonen is anders dan reizen. Bij reizen (een toch overzienbare periode) is FaceTime een prachtig medium, maar als je weet dat ze dan jaren weg blijven wil je ze toch wel eens in levende lijve knuffelen. Natuurlijk hebben ze dan ook vakantie en Engeland is de wereld niet uit, vooral als je ver van tevoren kunt boeken hoeft het ook niet veel te kosten maar toch….. Aan de andere kant ben ik blij dat het ‘maar’ Engeland is. Voor hetzelfde geld was het Zuid-Afrika of zo geweest :-)). En…. het is ook nog niet zover.

Augustus, een spannende maand

In Augustus heeft ze een paar ‘persoonlijke’ laatste gesprekken in Engeland. Er is één baan in het bijzonder die haar erg leuk lijkt en ze hoopt eigenlijk dat die baan door gaat. Ze zou daar dan 1 oktober a.s. kunnen beginnen. Nu maar duimen dat haar wens uitkomt. Want natuurlijk is het het belangrijkst dat ze werk naar haar zin krijgt en daarna komt dan ongetwijfeld het eigen stekkie ook wel goed. Ik vertel nu merendeels over mijn dochter maar mijn schoonzoon is ook druk aan het solliciteren. Hij doet echter heel ander werk dan mijn dochter en het solliciteren valt voor hem een beetje tegen. Omdat hij heel ander werk doet willen ze HEM graag meteen in levende lijve zien. Dus als ze in Engeland wonen zou dat voor hem een stuk makkelijker zijn. Dat gaat ongetwijfeld ook wel goed komen. Hij heeft ook genoeg in zijn mars.

De wens kaart

Naar aanleiding van mijn wens en hun wensen leek me deze kaart erg passend. De kaart is ingekleurd met aquarel potloden.

wens kaart

binnenkant wens kaart

De rand van de ‘mat’ in de binnenkant van de kaart is gemaakt met een pons die NIET van Stampin’Up! is.

Tot slot

De opmerking dat je moet oppassen met wat je wenst is humoristisch bedoeld. De kids hebben hun eigen leven en moeten dat ook zelf invullen. Wat natuurlijk niet wegneemt dat ik ze het liefst meer in de buurt zou hebben. Maar ze wonen nu in Haarlem en werken in Amsterdam dus daar ga je ook niet ‘even over en weer’ naar toe op de koffie. Soms wel, maar je loopt niet een keer in de week even binnen. Ik denk dat iedereen wel snapt wat ik daarmee bedoel. Bovendien ben ik een echte ‘Engeland liefhebber’ dus het zou veel erger kunnen zijn :-)). Wordt ongetwijfeld nog vervolgd. Bij vragen of opmerkingen kun je me, zoals altijd, een mailtje sturen. Ik wens iedereen een fijn weekend en hopelijk weer tot volgende week.

Groetjes,

Janny

 

Product List