Vriendschap
Vriendschap is er in vele vormen. Tussen mens en mens, tussen mens en dier en in onze ogen misschien ook tussen dier en dier. Deze week heb ik de kaart gemaakt met een goede vriendin in gedachte. Met het koude weer van de afgelopen periode had ik behoefte aan iets fleurigs en zomers. De set Berry blessings past daar perfect bij. Het fruit dat staat voor de zomerperiode en de tekst van de set, met name het woordje blessings, staat voor wat vriendschap is. Zeg nou zelf, een goede vriendschap is toch een zegen in je leven.
Vriendin
Het zal ongeveer 1982/1983 geweest zijn toen we elkaar ontmoet hebben. Dat kwam door onze wederzijdse broers. Bij mijn vriendin was haar verkering net uit en bij mij waren mijn ‘vriendinnen’ allemaal aan de vriend. Ik was dus een beetje derde, vijfde of zevende wiel aan de wagen. Onze broers zagen dat we eigenlijk allebei een beetje met onze ziel onder de arm rondliepen. Niks om medelijden mee te hebben hoor, maar we konden allebei wel een vriendin gebruiken. De broers sloegen dus de handen ineen en zorgden dat we met elkaar in contact kwamen.
Lol
Er is teveel om op te noemen eigenlijk maar wat hebben we een lol gehad. En niet alleen met zijn 2en maar ook met de broers en daar weer vrienden en vriendinnen van. We gingen uit en als we met zijn 2en gingen dan reed een van de twee en die moest dus bob zijn. We reden om en om, goed geregeld dus. We gingen soms naar het lokale café ‘de Apollo bar’ maar meestal naar discotheek Chic in Nispen. Daar kon je op zondagmiddag al vanaf een uur of vier terecht, dan had je tenminste nog wat aan je avond als je op tijd thuis moest zijn ;-).
Uitstapjes
De moeder van mijn vriendin was ernstig ziek maar ze kon gelukkig nog wel een keer mee naar de Biesbosch. Een rondvaart door het gebied was ook voor haar een hoogtepunt en ze kon er gelukkig nog goed van genieten. Ook maakte ik een leuke trip met mijn vriendin. We kwamen op het idee om de West Brabant route te doen. Met de auto, dat dan weer wel. De picknicktassen werden gevuld en we gingen op weg.
West Brabant route
Bedenk wel even dat er in die tijd nog geen google maps bestond en niet iedereen had een mobiele telefoon. Ik gelukkig wel en die kwam later tijdens de route nog goed van pas. Als eerste stop, hadden we bedacht, was kasteel Bouvigne, ergens in de buurt bij het Ginneken in Breda. Op naar het Ginneken dus. Althans dat was de bedoeling, wij rijden en rijden tot we weer langs dezelfde weg kwamen waar we al eerder geweest waren. We zagen een benzinepomp en ik ben daar gaan vragen hoe we bij het Ginneken moesten komen. Wat denk je dat de pompbediende zegt: “Je staat er middenin vrouwke” . Na deze afgang heb ik ook maar meteen de weg gevraagd naar kasteel Bouvigne. Daar waren we nog drie straten bij vandaan. Vriendschap is ook de weg durven vragen. We hebben de tuinen bezichtigd en gingen weer op pad.
Heilig land stichting
Na onderweg genoten te hebben van diverse versnaperingen uit de picknick tas kwamen we, zonder ergens hoeven te vragen , bij de Heilig land stichting aan. Niet dat we beiden nou zo buitengewoon kerks zijn of zo, maar we hadden gehoord dat het de moeite waard was om te bekijken. Dus we komen daar bijzonder blij aan, vriendschap is ook elkaar een applausje geven als je de weg niet hebt hoeven te vragen, en gaan vol enthousiasme alles bekijken. Ik kan niet anders zeggen, of je nou gelovig bent of niet, het was de moeite waard. Kennelijk heeft het tegenwoordig een andere naam, dus nu weet ik het niet, maar toen was het prachtig om eens te zien.
Richting huis
Als je aan het eind van de middag nog in Berg en Dal bent (Nijmegen) dan moet je nog een eindje naar huis rijden, althans wij dus wel. Dus op naar de parkeerplaats, ik ondertussen al mijn zakken afzoekend naar de autosleutels. Gevraagd aan mijn vriendin of zij misschien de sleutels had? Nee dus. De picknicktas open en nagekeken, ook geen autosleutels te vinden. Op dat moment werd god wel even aangeroepen moet ik bekennen. We waren redelijk in paniek toen we bij de auto aankwamen en daar godzijdank bleek dat de sleutels nog op de auto zaten. Om een lang verhaal kort te maken, ik ben op dat moment lid geworden van de ANWB. Vriendschap is ook in een deuk liggen om de paniek van missende autosleutels. Het was een leuke route.
Nog wat ritjes
We hebben, gedurende de zomervakantie, nog wat ritjes gemaakt. Ik weet eerlijk gezegd niet meer of we deze ritjes in een dag gedaan hebben of op verschillende dagen. In ieder geval hebben we kasteel Amerongen bezocht. Wat een prachtig kasteel! Als je de moeite neemt om de link aan te klikken kun je zelf zien wat een mooi kasteel het is. Ik, als boeken liefhebber, was helemaal weg van de bibliotheek in het kasteel. Jammer genoeg mocht je er natuurlijk niet eens lekker in gaan zitten en kijken wat er allemaal voor boeken in de boekenkasten stonden. Zo jammer maar wel begrijpelijk. Voor mij was dus de bibliotheek wel het hoogtepunt van het kasteel. Al waren de bedienden vertrekken, zeg maar downstairs, ook het bekijken waard.
Jeugdzonde
Ook zijn we Paleis het Loo gaan bekijken. Je kon er toen thee drinken in de stallen en je mocht nog zelf door het paleis dwalen. Uiteraard moest je achter de touwen blijven en foto’s maken mocht ook eigenlijk niet. Je leest het al; mocht eigenlijk niet. Er stond ergens in het paleis een met rood fluweel beklede chaise longue. Zo’n ding waar je weleens foto’s van ziet met een schaars geklede dame erop gedrapeerd . Stiekem zijn we over het touw heen gestapt, hebben onszelf, helemaal aangekleed, op de bank gedrapeerd en hebben er een foto van gemaakt. Zoals gezegd: Een jeugdzonde. Vriendschap is ook samen iets stiekem doen.
Dichter bij huis
Een dagje naar de Efteling, naar Bosbad Hoeven en bijvoorbeeld naar de bioscoop. We gingen naar de bioscoop in Bergen op Zoom, niet die aan de Markt ligt/lag maar als je dan omhoog liep naar de ene bioscoop kon je bovenaan met een bochtje het straatje in achter de Markt. O wacht ik weet het alweer, de Cinema denk ik dat die bios heette. Geen idee of die er nog is. We waren laat en toen we bij de bioscoop aankwamen zagen we dat er alleen maar een ‘avondfilm’ draaide. Voor volwassenen zeg maar. Ook wel eens door sommigen een natuurfilm genoemd . Tja, we wilden niet kinderachtig doen dus wij een kaartje gekocht en naar binnen.
Boontje……….
Achter ons namen een paar mannen plaats en die begonnen zo’n beetje vragen te stellen. Of onze ouders wel wisten dat we hier waren en wat we precies verwachtten te zien enzovoort. Toch wel om lichtelijk de kriebels van te krijgen. Ik kan me niet herinneren dat we veel tegen hun gezegd hebben, zo snedig waren we toen nog niet van de tongriem gesneden denk ik. Na afloop van de film had ik de autosleutels al in mijn handen en zijn we de hele weg terug naar de auto gerend. In de auto gieren van het lachen natuurlijk. Wat een avontuur. Achteraf bleek dat een van de mannen een vriend was van mijn jongste oom en die had ons eens lekker op stang willen jagen.
Door het jaar heen
Lekker theeleuten bij elkaar, bij elkaar logeren, samen uit gaan en heerlijk kletsen over van alles en nog wat. In die tijd was ik lid van de drumband en was het altijd op donderdagavond oefenen. Zo rond 22.00 uur was ik dan klaar en na afloop ging ik altijd naar mijn vriendin. Dat was traditie kun je wel zeggen. Op donderdagavond was het dan altijd tijd voor de vette hap. Met andere woorden gingen we dan naar de snackbar voor een frietje of iets dergelijks. We namen de snacks dan mee naar huis want om half elf wilden we voor de tv zitten om Mike Hammer* te kijken. Volgens een van de broers van mijn vriendin eindelijk eens een serie die hij kon volgen want dat werd aan het eind van de aflevering, met flashbacks, nog eens duidelijk verteld.
Vriendschap
Het waren mooie jaren van vriendschap met natuurlijk ook minder leuke momenten. Zoals toen haar moeder overleed. We hebben allemaal bij haar gewaakt maar toch vertrok ze alleen, op het moment dat wij wisselden bij het waken. We kregen het gevoel dat ze daar speciaal op gewacht had om ons niet aan te doen dat we haar zagen overlijden. Het verlies was er niet minder om. We zijn nog jaren vrienden gebleven. Toen we onze mannen ontmoetten, trouwden en kinderen kregen. Na mijn scheiding is onze vriendschap verwaterd en zijn we elkaar uit het oog verloren. Gelukkig hebben we elkaar weer terug gevonden en nu blijkt dat onze levens min of meer wel wat parallel verlopen zijn.
De eerste keer dat we elkaar weer ontmoetten was het meteen weer als vanouds trouwens, niks veranderd. Ik doe vrijwilligerswerk bij het hospice en zij was vrijwilliger bij het Leger des Heils, allebei in Bergen op Zoom. Eigenlijk maar op een steenworp afstand van elkaar.
Ontmoetingswinkel Steenbergen
Zij is daar gestopt en is de Ontmoetingswinkel in Steenbergen begonnen. Ze is erg creatief om zelfs met alle corona maatregelen toch in contact te blijven met iedereen en haar winkel in de kijker te zetten. Ze heeft nu een internet site, uit de nood geboren, maar de sfeer in haar ‘winkel’ moet je zelf proeven. Liefde voor de medemens staat daar centraal, de ultieme vorm van vriendschap! Dus als de winkels weer open mogen loop er dan gewoon eens binnen. Het adres is: Kaaistraat 30 in Steenbergen dus.
De kaart
Ja, je zou bijna vergeten dat het hier om een kaartje gaat. Een simpele kaart zelfs, maar vriendschap hoeft dan ook niet ingewikkeld te zijn.
De resultaten van de dames
Ook de dames hebben weer hun creativiteit laten vloeien om leuke kaarten te maken. Hieronder de resultaten.
Tot slot
Ik hoop dat ik jullie vermaakt heb met mijn verhalen over een van mijn vriendschappen. Ik ben erg dankbaar dat mij zo’n vriendschap gegund is en ik hoop dat ieder van jullie ook tenminste een zo’n vriendschap in je leven hebben of hebben gehad. Tijdens het schrijven van deze blog lag er constant een grijns op mijn gezicht bij het terug halen van deze mooie herinneringen. Wil je ook meedoen met het maken van een kaart per week en wil je graag dat deze voor meerdere mensen als inspiratie kan dienen? Mail me het resultaat en ik zet het met plezier op deze blog. Veel vriendschap gewenst en hopelijk tot volgende week. Dan staat in de hoofdrol een kaart met alleen wit en vanille karton. Ik denk niet dat ik daar zoveel over te vertellen heb ;-).
*Ik wilde een link maken naar de begintune van Mike Hammer. Voor zover ik begrepen heb zitten er rechten op het nummer dat hiervoor gebruikt is. De titel van de tune is: Harlem Nocturne. Door dit nummer ben ik saxofoon les gaan nemen maar dat terzijde. Het is de moeite waard om het even te googelen (als je van jazzy en van Mike Hammer houdt natuurlijk). Tip: Kijk dan wel naar het jaar 1983.
Ter ere van de man van mijn vriendin eindig ik dit keer een beetje anders (is een grapje onder ons).
Tot kijk!
Janny
In dit bericht stonden diverse lachende emoticons. Ik denk dat jullie zelf wel kunnen verzinnen waar ze allemaal gebruikt zijn. Kennelijk houdt wordpress niet van emoticons want in het voorbeeld bericht zie ik ze niet terug. Misschien wel als het gepubliceerd wordt, dat weet ik niet, maar anders moet je ze er dus maar bij denken.
