Maand: december 2018

Kerst een tikkie anders dan normaal

Kerst 2018

Kerst een beetje anders dan normaal dit jaar. Normaal vieren we kerst gewoon thuis. Charlotte en haar man zijn dan normaal gesproken niet in Nederland maar vieren kerst in Engeland. Omdat ze nu in januari naar Engeland gaan waren ze met de kerst thuis (in Nederland) en werden wij gevraagd of we zin hadden  om op 1e kerstdag mee te gaan naar landgoed Duin en Kruidberg in Haarlem voor een kerst brunch met live muziek. Niet goedkoop maar zeker het geld dubbel en dwars waard. Het was fantastisch en zelfs mijn man en mijn vader, die beiden iets al snel te duur vinden hebben er heel erg van genoten. Ik kan het zonder meer aanraden.

Landgoed Duin en Kruidberg

Een prachtig landgoed met een hotel, een brasserie en een restaurant. Alles is erop gericht om je je zorgen te laten vergeten en je echt een aparte ervaring te laten beleven. Het personeel is goed, de ambiance voortreffelijk (als je van een ouderwetse, beetje kasteel-achtige setting houdt tenminste). Ik weet niet hoeveel mensen er bij deze brunch waren maar ik schat tussen de 100 en 150 personen. Je kunt zien dat ze zoiets vaker georganiseerd hebben. ZO goed geregeld.

De kerstman ontvangst

Bij aankomst op het landgoed werden we verwelkomd door de kerstman. Deze kerstman deed niet alleen de ontvangst maar deelde, nadat iedereen zo’n beetje een keer langs het buffet waren geweest, cadeautjes uit aan de aanwezige kinderen. Geweldig, want tegen die tijd gingen de kleintjes zich vervelen en konden nu dus met hun cadeautje spelen. Afgeleid en rustig aan tafel. Je had er geen erg in dat er kinderen waren, niet dat dat erg is, het is alleen om aan te geven dat ze vaker met dit bijltje gehakt hebben.

kerst

De foyer en de band

Nadat we de jassen hadden afgegeven werden we naar de foyer gebracht waar een geweldige band (trio) stond te spelen. Allemaal een beetje in de Frank Sinatra stijl en de oude en nieuwe kerstnummers in jazz uitvoering. In de foyer was het een beetje druk uiteraard omdat iedereen daar binnen kwam. Je kon een glas champagne gaan halen aan de champagne bar, zowel met als zonder alcohol. Voor ons allemaal zonder uit solidariteit met de mamma in spé. Het werd al snel minder druk doordat personeel elke keer gasten vroegen naar hun naam en naar de tafel in een van de zalen bracht.

 

kerst

kerst

kerst

Ook pa vond de ‘kinder’ champagne erg lekker.

De starter

Toen we aan de tafel zaten kwam er een ober vragen wat we wilden drinken. Zo rond een uur of 11 ’s morgens en na een paar slokjes champagne ging een lekker bakje koffie en thee er wel in. De ober legde meteen even uit wat de bedoeling was. Er zou eerst een voorafje geserveerd gaan worden. Als daarna de tafel afgeruimd was konden we aansluiten voor het buffet dat in een aparte zaal geserveerd werd. Zoals gezegd goed geregeld allemaal. Geen overmatige luchtjes waar je zat te eten doordat het buffet in een aparte zaal stond en geen last van te harde muziek doordat de band in de foyer opgesteld stond. De deuren van de zalen stonden allemaal open dus je kon de muziek wel horen maar echt als achtergrond muziek.

kerst

In het hapje zat iets met spinazie. Ik moet eerlijk zeggen: dit was het enige dat we niet lekker vonden hoe mooi het ook werd geserveerd.

Het buffet

Geen woorden nodig. Van alles en nog wat, teveel om op te noemen. Gewoon opscheppen en genieten.

kerst

 

kerst

kerst

kerst

kerst

Ondertussen…….

kerst

Even tijd voor wat foto’s. Mijn SIL en ik……

kerst

En een groepsfoto gemaakt door de ober. Algehele hilariteit omdat mijn vader moest opschuiven maar tegelijk ook zijn bordje meeschoof. Stel je voor dat het verdwenen was na de foto. Het zal duidelijk zijn dat mijn vader gesteld is op lekker eten. Hij kon er gelukkig zelf ook om lachen.

De afsluiting

kerst

Groepsfoto met een gedeelte van de band gesitueerd in de foyer op een prachtige trap die, op de foto, niet helemaal tot zijn recht komt. Er zijn nog meer foto’s gemaakt waarvan ik er een aantal ook in de scrap pagina gebruikt heb. Nadat we thuis (bij mijn dochter) waren hebben we nog koffie gedronken en pakjes uitgepakt die onder de boom lagen. Een dag met een gouden randje, heel lekker en heel gezellig. En dit is wat ik er van gemaakt heb…..

kerst

Doordat het een dag was die je alleen in films ziet 😉 kwam ik op het idee om de foto’s in een filmrol te verwerken.

Tot slot

Ondanks dat het een prachtige dag was voor wat betreft het weer, heb ik als decoratie de sneeuwvlokken gebruikt uit de set Beautiful Blizzard. Vragen en of opmerkingen kan via een mail naar: janny@jannysateljeeke.nl of in de comments hieronder of op facebook.

Rest mij iedereen een goed weekend te wensen en een gezond, gelukkig en creatief 2019. Hopelijk tot volgend jaar !

 

Groetjes,

Janny

 

Kerstviering bij de Japanner, gezellig

Kerstviering

De kerstviering van onze quiltgroep vond dit jaar plaats op 18 december bij de Japanner. Dit is een uitzondering want meestal vieren we die gewoon ’thuis’. Er is dan koffie/thee met wat lekkers erbij en na de pauze is er een snackje en glühwein voor alle leden. Kleine glaasjes natuurlijk want iedereen moet nog naar huis. Ook de middag ploeg schuift dan ’s avonds aan zodat de hele club bij elkaar is. Dit jaar waren er enkele afzeggingen maar we waren toch nog met een groep van een vrouw of twintig. Een enkele keer wordt er afgeweken van dit ritueel en zo dus ook dit jaar.

Kerstviering 2

Bij onze quiltclub geldt ALTIJD het principe: meeste stemmen gelden. Nou is dat gelukkig niet zo heel moeilijk want we zijn het zelden oneens met elkaar. Hoog in het vaandel staat lekker creatief bezig zijn en vooral ook eten. Ik denk dat ik al wel eens eerder verteld heb dat we met de club een spaarpotje hebben. De leden betalen een euro voor de koffie/thee en dat gaat in het potje. Sinds dit seizoen 2 euro omdat we de bee maar een keer in de twee weken meer doen in plaats van elke week, maar de dames willen niet minder gaan feesten dus is er besloten om  het bedrag te verdubbelen. De kerstviering wordt uit de pot betaald.

Kerstviering 3

Dit jaar is er besloten om het buffet aan te doen bij de Japanner in Roosendaal. Omdat de leden uit alle windstreken komen is het meteen ook daar verzamelen en afscheid nemen. Ik heb dus deze keer een makkie ;-). We maken of kopen allemaal een cadeautje van maximaal 5 euro, wat de verpakking kost maakt niet uit, die is ook vaak duurder dan het cadeautje zelf. Nu ik nergens voor hoefde te zorgen besloot ik om voor alle leden iets leuks te maken.

Cadeautje 1

Omdat we net overgestapt zijn van elke week naar om de andere week en dat nogal voor verwarring zorgt, is het nou wel vandaag of niet, heb ik voor allemaal een agenda gekocht. De credits voor dit idee gaan naar mijn schoonzus. (Prima idee zus en je advies opgevolgd zoals je ziet). Op de voorkant heb ik een leuke tekst gestempeld en geplakt. Op de datum 1 januari heb ik met een stempel ‘gelukkig nieuwjaar’ gezet en nog een advies waar we ook een hele mooie stempel voor hebben. Vervolgens heb ik bij iedere dinsdag dat er een bee is in het volgende jaar met een stempel een bijtje gestempeld. Een bij heet in het Engels een bee, meestal bumble bee, maar een kniesoor die daar op let.

kerstviering bee

 

Hoe mooi kan een dag zijn als die door vriendelijkheid wordt aangeraakt is de tekst, op de voorkant, vertaald in het Nederlands. Met dank aan de Hema voor de agenda’s, niet dat ik ze niet heb hoeven te betalen 😉 maar daar heb ik ze gekocht.

kerstviering

In het Nederlands vertaald staat er: Doe iedere dag iets creatiefs.

kerstviering

Kijk, het bijtje staat bij deze dinsdag wat dus betekent dat er deze dag een bee is.

Bee

Voor degenen die willen weten wat een bee is en waar het woord vandaan komt? Een quilt-bee is een bijeenkomst van quilters – ‘bee’ is het Engelse woord voor ‘bij’ en het gaat er natuurlijk bij een quilt-bee toe als in een bijenkorf. WIJ zouden het dan eigenlijk een ‘hen’ moeten noemen want mijn man zegt altijd dat het klinkt als een goed gevuld kippenhok :-).Van oorsprong is de bee bedoeld als bijeenkomst waarbij samen aan één quilt werd gewerkt, vooral bij het doorquilten. Tegenwoordig is het een gezellige bijeenkomst waarbij je ervaringen en patronen en natuurlijk persoonlijke dingen uitwisselt. Zoals gezegd een kippenhok.

Cadeautje 2

Als tweede cadeautje voor de kerstviering heb ik een hangend ornament gemaakt. Ook hier gaan de credits weer naar iemand anders namelijk: Amanda Charlesworth beter bekend als ‘scrimpingmommy’. Zij heeft het idee ook weer van iemand anders maar ik het op haar blog gevonden. Het lijkt gewoon een hangertje voor aan een deurkruk of in een kerstboom, maar het kan open en dan heb je een prachtige ster vorm.

kerstviering

Om het ornament mooi ‘dicht’ te houden heb ik een koord stopper gebruikt, doorzichtig zodat het niet teveel opvalt. Je trekt voorzichtig de koord stopper naar boven zodat je ruimte binnen de lus krijgt. Dan valt het ornament al een beetje open. Als je het vastpakt aan de uiteinden en naar buiten vouwt dan krijg je dit aan de ene kant:

kerstviering

En dit aan de andere kant:

Natuurlijk is dat afhankelijk van welke papier je gebruikt hebt. Ik vond het zo’n leuk idee. En ben je die grote ster beu dan vouw je ‘m gewoon terug op, trekt de koord stopper aan en voilà.

Kerstkaart

Een kerstviering kan niet zonder kerstkaart natuurlijk. Voor deze kaart ben ik bij het vouwen gebleven. Ik heb al eens vaker zo’n boompje gevouwen dus ik wist hoe het moest. Ik heb deze kaart op internet voorbij zien komen maar ik kan me niet meer herinneren waar. Als iemand het weet geef het dan even door, dan kan ik diegene credit geven voor het idee. Voor deze kaart kun je allerlei soorten DSP (papier met een mooi patroontje) gebruiken. Het is ook DE manier om van je kerstpapier af te komen. Bij deze kaart heb ik een donkere achtergrond gebruikt, bij anderen weer een lichte, dit was afhankelijk van het papier dat ik voor de boom gebruikte.

kerstviering

Het is een echte 3D kaart. De boom komt helemaal naar voren maar is plat te vouwen als je ‘m wilt versturen.

Mijn ‘echte’ cadeautje

Mijn echte cadeautje is een mooi verpakte led kaars. Ik heb het al vroeg gemaakt en gebruikt voor mijn Sint- en kerstversieringen workshop. Sommige quiltleden doen ook aan mijn SU workshops mee.

kerstviering

De kerstviering bij de Japanner

We hadden afgesproken dat iedereen er tussen half zes en zes uur zou zijn. De meesten is dat ook gelukt, maar het is een bende in Roosendaal met allerlei veranderingen in de binnenstad en je kunt op de bekende manier niet meer bij de Japanner komen. Daar komt nog bij dat niet iedereen in Roosendaal bekend is dus voor hen was het extra zoeken om een parkeerplaats in de buurt te vinden.

Aanvang

Ik was extra vroeg gegaan om alvast bij ieder bord mijn cadeautjes neer te leggen. Dat lukte niet helemaal, want onze groep is zo enthousiast dat er al een aantal dames aanwezig was. Bovendien was ik niet de enige die voor IEDEREEN een kleinigheidje gemaakt had. Toen alle dames er hun cadeautjes bij hadden gelegd was er geen plaats meer om een bord neer te zetten. Nadat iedereen verwelkomd was gingen we aan tafel. Meteen een bende natuurlijk LOL want iedereen ging meteen de kaarten en cadeautjes bekijken. Dit waren dus niet de 5 euro cadeautjes, die lagen allemaal netjes aan het eind van de tafel bij elkaar.

kerstviering

kerstviering

Nog niet iedereen is aanwezig dus tijd om wat bij te kletsen.

Buffet

Een paar minuten na zes begonnen we met het buffet. Heerlijk is dat. Er is voor iedereen wat wils.

kerstviering

kerstviering

kerstviering

De ‘echte’ cadeautjes

Normaal verzin ik een spelletje om de pakjes te verdelen maar dat was ik dit jaar straal vergeten. Ik wist niet welk cadeautje van wie was dus besloot ik om gewoon de cadeautjes uit te delen zoals het in me op kwam. Natuurlijk met de restrictie dat iedereen het eerlijk zou zeggen als ik iemand hun eigen cadeautje zou geven. Net alsof het zo moest zijn is dat niet een keer gebeurd. Hieronder foto’s van cadeautjes die gegeven en ontvangen zijn. Mocht ik er een vergeten zijn dan spijt me dat. Ik zie nu ook net dat ik mijn ontvangen cadeautje niet op de foto heb maar het waren twee heerlijke douche producten van Therme.

kerst

Niet alle foto’s zijn even goed gelukt helaas. Dit is niet te zien maar het is een prachtig tasje met binnenvakjes.

En soms zijn er kerstvrouwen die er ook nog een rijmpje bij doen en natuurlijk moet dat hardop voorgelezen worden. Het was tijdens deze hele bijeenkomst het enige moment dat er maar EEN iemand sprak :-))

Ik heb ze dus duidelijk niet allemaal op de foto want dan zouden het er 20 moeten zijn. Maar dit geeft een goede impressie denk ik.

Verloop van de avond

Verder hebben we alleen maar lekker gekletst en gegeten.

kerstviering

Het voordeel van een buffet is: Je loopt het er zo weer af he LOL

kerstviering

Afscheid

Zo tegen kwart voor negen had iedereen zijn buikje lekker vol gegeten en was het tijd voor het laatste rondje. Koffie en thee welteverstaan.

kerstviering

Voldaan na deze gezellige avond zijn we, ondertussen iedereen de beste wensen meegevend natuurlijk, naar huis gegaan. Iedereen heeft het heel goed naar de zin gehad. Misschien toch eens een balletje opgooien of we hier geen traditie van kunnen maken. Maar zoals altijd bij onze club: meeste stemmen gelden. Nog even ter overweging: in de zomer een zomerfeest gewoon ’thuis’ en dan in de winter, als kerst bee, uit eten??? We zullen zien hoe het gaat aflopen?!

Tot slot

Als laatste wil ik iedereen hele fijne kerstdagen wensen. Probeer er zo ongedwongen mogelijk iets leuks van te maken. Ik ben me er wel van bewust dat niet voor iedereen de kerstdagen een tijd van vreugde, vrede en familie bijeenkomsten zijn. Toch wens ik ook voor jullie dat je een beetje kunt genieten van misschien maar hele kleine momentjes. Dat is toch altijd beter nog dan niks.

Voor diegenen waarbij dat dit jaar echt niet lukt….. probeer vol te houden en ik hoop van harte dat jullie situatie snel ten goede veranderd. Veel liefs en sterkte dan deze dagen.

Groetjes,

Janny

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

November: kaarten voor van alles wat

November

November was een drukke maand. Uiteraard met het maken van kerstkaarten, de koffertjes die je vorige week op mijn blog hebt kunnen zien, nog een swap met ons eigen team, uitnodigingen voor de babyshower van mijn dochter (die zie je pas in januari want zij leest mijn blog ook af en toe), kaarten en cadeautjes voor mijn quiltgroep (die zie je volgende week want we komen 18 december weer bij elkaar voor onze jaarlijkse kerstviering). Kortom er was genoeg te doen.

De teamswap

Het thema van de swap was herfst in al zijn facetten. Je mocht herfstkleuren gebruiken of een stempel met bladeren. Wat dan ook als het maar herfstachtig was.

De swap van Meriam:

november

Nicole’s swap:

november

En die van Danielle:

november

Tot slot die van mij:

november

Er zit ook nog rood en geel als herfstkleur in de kaart. Helaas is dit niet zo goed te zien op de foto.

Geboorte

In november had ik ook nog snel een geboorte kaartje nodig. Ondanks dat het een simpel kaartje is vond ik ‘m wel leuk door het model dat de kaart heeft.

november

En ja, je raadt het al, het is een meisje.

Verhuizing

Een lid van onze quiltclub is onlangs verhuisd en het was er nog niet van gekomen om daar een kaartje voor te maken en te versturen. En omdat ik in deze drukke november maand toch bezig was heb ik dat goedgemaakt. Ze zijn van een relatief rustig dorp en  erg rustige straat verhuisd naar een wat drukkere omgeving. Ze wilden wat dichter bij hun dochter wonen nu ze allebei een dagje ouder worden. Onlangs heb ik haar aan de telefoon gehad en gelukkig bevalt het nieuwe appartement hen uitstekend. Het fijne is dat ze alles in het gebouw hebben. Een recreatie ruimte waar een kaartje gelegd kan worden of een potje biljart gespeeld. Er is een gezellige huiskamer ruimte waar de dames kunnen kletsen en waar gehaakt en gebreid wordt. En ze heeft een nieuwe quiltclub gevonden waar ze eens per maand bij elkaar komen om aan hun quilts te werken.

november

Danielle denkt dat het haar handelsmerk is, maar een beetje schuin is toch echt meer van toepassing op mij. ;-)).

Tafeldecoratie voor de kerst

Met de takeout thinlits dies uit de herfst/wintercatalogus heb ik deze doosjes gemaakt als tafeldecoratie voor de kerst. Ik had toen alle karton al gesneden voor de koffertjes haha, anders had ik deze kunnen maken. Ze zijn een stuk sneller klaar en ook erg leuk om te geven met wat lekkers of een paar theelichtjes of zo. Hmmmm… misschien voor volgend jaar?

november

Kerstkaarten in november

December is al druk genoeg van zichzelf dus ook alle kerstkaarten zijn in november gemaakt. Ongeveer 50 stuks voor familie (die is niet zo groot), vrienden en klanten, die inmiddels ook vriendinnen geworden zijn. Ik maak altijd een soort voor deze groep en dan nog een aparte kerstkaart voor mijn vader, mijn broer en zijn vriendin en natuurlijk ook mijn dochter en haar man.

De ‘normale’ kerstkaart is met dank aan Danielle voor de lay out van de kaart.

november

De kaart voor mijn vader

Dit vraagt misschien enige toelichting. Vroeger heeft mijn vader in een band gespeeld, hij speelde saxofoon toen. Later is hij banjo gaan spelen (daar ben ik mee opgegroeid). In die tijd was er nog geen televisie (ondenkbaar bijna, nu heb ik ook geen televisie meer uit vrije wil) en dan speelde mijn vader altijd een paar liedjes op zijn banjo voordat we naar bed moesten.

Eigen bedrijf

Mijn vader had een eigen bedrijf en dat was de enige tijd die we samen hadden. En nee, ik ben niet zielig, ik wist niet beter. Hij had een garagebedrijf dus eigenlijk was hij een hele dag thuis, we zagen hem alleen niet. Ik ging weleens stiekem naar beneden met dropjes in de zak van mijn tuinbroek. Als ik dan op mijn donder kreeg omdat ik weer eens beneden was en in de garage dan had ik als smoesje dat ik dropjes kwam brengen. Slim toch?!

Takelwagen

Toen ik iets ouder was en ik het weinige contact beu was haha, sloop ik naar de garage. Mijn vader had ook een takelwagen voor als er een ongeluk gebeurd was of iemand met panne stond en de wagen dan opgetakeld en weggesleept moest worden. Echt een plaats om te zijn voor een vierjarige toch. Lekker spannend, stiekem ongezien de garage in zien te komen en daarna in de takelwagen. Levensgevaarlijk eigenlijk want daar zaten ALTIJD de sleuteltjes op. Hij moest daar onmiddellijk mee weg kunnen. Niet dat ik het in mijn hoofd haalde om de auto te starten, maar ik haalde wel de sleutels uit het contact. De eerste keer had ik ze buiten de auto verstopt, dat was geen goed plan. Mijn vader was veel groter dan ik en ik moest de auto uit om de sleuteltjes te gaan pakken. Toen kwam ik er niet meer in natuurlijk.

Slimmer worden

Een tijdje later was ik veel slimmer en verstopte ik de sleuteltjes achter de zonneklep. Tadaaaa..ik hoefde de auto niet uit om de sleutels te pakken (Ik heb trouwens toen wel héél goed leren vloeken ;-)) en kon dus mee. Dat mocht toen ook als ‘beloning’ omdat ik zo slim geweest was haha. Dat dacht ik toch. Mijn vader leerde ook bij en de sleutels zaten niet meer op de auto en ik mocht ook niet meer mee. Dat kon ook niet natuurlijk. De ene keer dat ik mee mocht moest mijn vader een auto ophalen die al bij een andere garage stond, niks spannends dus. Maar als je een auto moet gaan halen waar een ernstig ongeluk mee gebeurd is wil je daar uiteraard geen kind van vier bij hebben. Oh ik dwaal ernstig af zie ik.

Vervroegd pensioen

Toen mijn vader vanwege gezondheidsproblemen vervroegd met pensioen moest en hij dus meer tijd kreeg en altijd thuis was kwamen wij in het Walhalla terecht. Ik weet niet zeker of mijn moeder er ook zo over dacht, maar mijn broer en ik wel in ieder geval. Hij ging, net zoals hij gedaan had voordat hij getrouwd was, weer beestjes houden. Kippen, geiten, chinchilla’s en een stier om op te mesten. Voor de slacht dus. Wij hadden in die jaren top vakanties en zaten op onze bips in het stro te spelen bij al die beesten. Vooral als er jonge geitjes waren. Er is wat mee af gekroeld in die tijd. Ik dwaal weer af, maar we komen er wel hoor. In de zomer had mijn vader meer dan genoeg te doen met al die beestenbende, maar ’s winters stonden ze meestal in de stal en was er buiten het voeren en mesten om niet veel te doen.

Keyboard

En nu zijn we er…. mijn vader kocht toen een keyboard om zich tijdens de winter mee te vermaken (en ons ook, althans dat was toch de bedoeling ;-)) In het begin niet natuurlijk, maar later kon hij daar een lekker deuntje op spelen. NU heeft hij dat keyboard weer van de zolder gehaald en staat het weer in de kamer. Hij is erg druk met uitzoeken hoe het ook allemaal weer ingesteld moest worden. Maar hij heeft nu hulp van YouTube. Zijn iPad staat op het keyboard en zo volgt hij lessen om er weer in te komen. Vandaar heb ik, in plaats van een ‘echte’ kerstkaart, deze voor hem gemaakt.

november

Een keyboard met een kerst twist. Om het toch wat meer ‘kersterig’ te maken heb ik een kerst-ster slinger aan de binnenkant van de kaart gestempeld.

november

Met een zilver sterretje om een boo boo te verhullen. Ik had een klein schuivertje gemaakt met de blends, net buiten het lijntje. Dus elegant met een sterretje opgelost.

De kaart voor mijn broer en zijn vriendin

Eigenlijk hebben jullie die vorige week al gezien, al is hij niet precies hetzelfde als de kaart voor het hospice. Ik kan over mijn broer ook genoeg verhalen vertellen hoor, maar dat gaan we nu niet doen ;-))

november

Ook in november

Ook in november heb ik nog een gezellige dag doorgebracht met een vriendin die een beetje in de put zit en wel wat knutseltijd kon gebruiken. Niks zo goed voor de geest als lekker creatief bezig zijn! Zij had op Pinterest een foto gezien van een kaart die ze graag wilde maken maar waar ze niet aan uit kwam. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet hoe deze funfold heet maar ik denk dat het een corner pop-up kaart is. Helaas weet ik de naam niet meer van degene die de kaart op Pinterest gezet had, maar een voorbeeld hiervan heb ik in ieder geval gevonden op de blog van Jolanda Meurs. Samen hebben we een gezellige winderige november dag gehad met veel kletsen en knutselen. De dag was om voor we er erg in hadden.

november

 

november

 

Valt nog niet mee hoor om dit fatsoenlijk op de foto te zetten, maar ik denk dat het idee erachter wel duidelijk is zo. Het is niet de mooiste creatie die ik ooit gemaakt heb, maar het ging ook eigenlijk meer om de manier waarop de kaart in elkaar zit.

Last but not least

Ook was er in november weer een techniek klas. De dames mochten zelf weten wat voor sets ze wilden gebruiken, het ging deze keer om een funfold kaart. De dames mochten alles zelf doen en alle technieken gebruiken die ze inmiddels al geleerd hebben. De resultaten waren, hoewel praktisch hetzelfde, heel mooi. Mijn voorbeeld was deze:

november techniek

En dit is wat de dames er van gemaakt hebben, heeel wat anders haha, maar het zijn prachtige kaarten geworden. Ik zat duidelijk al meer in de kerstsfeer dan zij. Voor hun was het gewoon november 😉 Voorkant kaart: Van allebei de dames hetzelfde

Midden gedeelte:


Achterkant kaart, ook van allebei de dames hetzelfde

Ik wil de dames niet tekort doen dus ook al zijn de voor- en achterkant hetzelfde, ik zet de foto’s er toch allemaal op.

Mooie prestatie van de dames vind ik. De techniek les vliegt ook altijd om, soms wordt er zelfs vergeten om thee te drinken.

Tot slot

Zo, dit waren gedeeltelijk mijn activiteiten in november. Zoals je ziet heb ik me geen moment verveeld. Ik ga niet alle gebruikte artikelen hieronder in de product lijst zetten, alleen de gebruikte stempelsets. De normale artikelen zoals een vouwbeen, lijm, het snijapparaat e.d. kun je ook vinden in eerdere blogs. Als je op een artikel klikt in de productlijst ga je automatisch naar de webwinkel. Je bestelt dan via mij, je kunt dan wel alleen met een creditkaart betalen. Natuurlijk kun je je bestelling via de mail aan mij doorgeven. Als ik het te betalen bedrag ontvangen heb bestel ik de artikelen die je doorgegeven hebt.

Echt tot slot

Vanaf 3 januari 2019 gaat Stampin’Up! weer van start met een nieuwe voorjaarscatalogus met prachtige sets (ook weer Nederlandse). Aan de lancering van de nieuwe catalogus (seizoen voorjaar, 3 maanden geldig en/of zolang de voorraad strekt) is de actie Sale-a-Bration (afgekort SAB) verbonden. Er is dus een voorjaars catalogus en een SAB catalogus. In de SAB catalogus staan diverse stempelsets die gratis te verkrijgen zijn bij aankoop van een bedrag van 60 euro of een veelvoud daarvan. Het is een mooie manier om meer waar voor je geld te krijgen. Ze zijn niet helemaal gratis want er moet een bestelling tegenover staan, maar anders krijg je geen stempelsets erbij dus in die zin zijn ze wel gratis. De catalogussen komen in pdf vorm op mijn blog vanaf januari maar je kunt ze ook bij me bestellen. Ze zijn gratis. Heb je interesse stuur me dan een mailtje en ik geef ze je of stuur ze op. Uiteraard kun je je bestelling eventueel ook mailen. Het maakt trouwens niet uit uit welke catalogus je bestelt. De producten uit de jaarcatalogus tellen ook mee. Het ‘enige’ is dat je bestelling minimaal 60 euro of een veelvoud hiervan moet zijn.

Groetjes,

Janny
Product List

Hospice de Markies, een prachtig huis!

Hospice de Markies

Dit wordt waarschijnlijk een lange blog want het hospice ligt me na aan het hart, maar door scrollen kan ook hè. Al hoop ik dat iedere bezoeker dit verhaal leest want het is best leerzaam ook al is het grootste deel vanuit mijn eigen ervaring geschreven.

Niet iedereen weet wat een hospice is of staat er misschien een beetje afwerend tegenover. Mensen in het algemeen worden niet graag geconfronteerd met de eindigheid van het leven. Maar niemand van ons ontkomt eraan. En als het dan toch op het einde loopt is een hospice een prachtig huis, vooral als thuis blijven, om wat voor reden dan ook, geen optie meer is. Een hospice draait in werkelijkheid, hoe tegenstrijdig dat misschien ook klinkt, meer om het leven dan om de dood. Dood gaan doen we allemaal een keer, het gaat hier meer om de manier waarop.

Mantelzorg

Als een geliefd iemand de diagnose krijgt dat het leven op zeer korte termijn zal eindigen is dat niet het nieuws waar ook maar iemand op zit te wachten. Vaak komt deze diagnose na al een (lange) tijd ziek zijn. Afhankelijk van de samenstelling van een gezin kan het zijn dat de mantelzorgers inmiddels al op hun tandvlees lopen. Vorig jaar ben ik naar een lezing geweest. Er zou iemand spreken specifiek over het onderwerp: mantelzorg. Er waren zo’n 150 vrijwilligers, verpleegkundigen en andere geïnteresseerden. Van die 150 personen waren ongeveer 100 personen ook mantelzorger. Toen gevraagd werd om de vinger op te steken als je als mantelzorger op je tandvlees liep, gingen er zo’n 100 vingers de lucht in.

Geen idee van de werkelijkheid

Degene die de lezing gaf was min of meer in shock van dit aantal vingers. En daarom zou zij eens met wat oplossingen komen en daar had ze een prachtige powerpoint presentatie voor meegenomen. Want mantelzorgers moeten goed begeleid worden. Natuurlijk moet dat, want iedere mantelzorger die overbelast is gaat geld kosten. Hun weerstand wordt minder, ze lopen langer door omdat er anders geen mantelzorg is, ze krijgen rugklachten en zo nog meer. De presentatie begon dus JAWEL met een situatie schets van het ideaalbeeld van een gezin. Een vader, moeder, dochter, zoon en nog 2 kleinkinderen die allemaal ingezet konden worden als mantelzorger voor oma die ernstig ziek en hulpbehoevend was. En JAWEL die konden ALLEMAAL voor mantelzorger spelen. Iemand die met zo’n (betaalde)presentatie begint mag van mij meteen de ww in, dan hebben ze in ieder geval volop tijd om mantelzorger te worden.

De werkelijkheid

De werkelijkheid is natuurlijk anders. Stel dat er al zo’n ideaal gezin is. Waarschijnlijk werken pa en ma allebei, de hypotheek moet ook betaald worden. Vervolgens woont, ook weer waarschijnlijk, een van de kinderen (zoon of dochter) aan de andere kant van het land of in het buitenland. De kleinkinderen zullen ook naar school moeten en daarnaast alle clubs bij moeten houden waar ze lid van zijn. In het weekend zullen ze uit willen gaan (willen ze dat niet dan zijn ze waarschijnlijk ook te jong om te kunnen mantelzorgen) of naar de voetbal of iets dergelijks. Dus……. waar komt het op neer?? Een, misschien twee leden van dit ideale gezin mantelzorgen zich de pokken oneerbiedig gezegd en de andere leden maken zich alleen maar ongerust omdat ze zien dat het zo eigenlijk niet kan en/of aandacht tekort komen.

Reacties

Ik was niet de enige mantelzorger die er zo over dacht. Het werd niet gevraagd om vingers op te steken maar ik weet vrij zeker dat er dan 150 vingers opgestoken zouden worden. Het verdere advies voor de mantelzorgers was om op tijd aan de bel te trekken, hulp te zoeken en te zorgen voor voldoende ontspanning. Maar…. over het algemeen zijn mantelzorgers mensen met een roeping. Die laten iemand niet hulpbehoevend achter. En natuurlijk kan er voor vervanging gezorgd worden als de mantelzorger met vakantie zou gaan. Een mantelzorger vindt het helemaal geweldig om de zorg aan een vreemde over te laten en fijn op vakantie te gaan. Vooral als ze weten dat de hulpbehoevende afwerend staat tegenover anderen. En ben eens eerlijk….ik zou ook liever door mijn dochter (in mijn geval) geholpen worden dan door een vreemde.

Naar een hospice

Met bovenstaand verhaal bedoel ik niet te zeggen dat oma naar een hospice moet. Dat kan alleen maar als de levensverwachting ongeveer drie maanden of korter is. Het is dus meestal wel het laatste huis. Maar wat een huis! Een hospice heeft gasten (ik vertel alleen over het hospice in Bergen op Zoom trouwens, maar het zal binnen grote lijnen overal hetzelfde zijn) geen patiënten! De gasten hebben een eigen ruime kamer die ze in kunnen richten met eigen spulletjes eventueel. Alles wat nodig is is aanwezig maar als ze eigen spulletjes willen hebben kan dat. Er is ruimte genoeg voor foto’s en geliefde snuisterijen. Er is een kitchenette met een koelkastje aanwezig zodat ze zelf op de kamer koffie en thee kunnen (laten) zetten. Maar er wordt ook koffie en/of thee geserveerd als dat gewenst is. En dan is er nog een ruime badkamer met douche en toilet aanwezig.

Zorg uit handen

Als er een nieuwe gast komt staat er een bosje bloemen gereed op de kamer als een welkom van alle medewerkers. Sommige gasten zijn nog mobiel genoeg en die kunnen eventueel ook eten en koffie drinken in de gezellige huiskamer. Natuurlijk…het is niet thuis, maar het komt dicht in de buurt. ’s Morgens komt de kok langs om te vragen wat ze graag voor warm eten willen hebben. Dat kan een stamppot zijn maar ook een mootje zalm. Het klinkt erg oneerbiedig maar zo is het absoluut niet bedoeld maar als je toch binnen drie maanden komt te overlijden dan is het niet meer zo belangrijk of het eten (te) zout of (te) zoet is. Binnen normale gedragsgrenzen kan er in het hospice eigenlijk alles. Er is niet alleen zorg voor de gast maar ook voor de bezoekers (familie of vrienden). Een dokter is altijd oproepbaar en er is altijd een verpleegkundige, een gastvrouw(heer) en een zorg vrijwilliger aanwezig.

Rust

Ondanks alle verdriet, ellende en het leren accepteren van de situatie geeft een hospice rust aan zowel de gast als de familie. Rust niet in de zin van geluid, want soms kan het er best een herrie zijn. Nou ja, herrie, lawaaiig is misschien een beter woord. Geklets, lachen (ja lachen, dat wordt daar best veel gedaan), een wasmachine die piept omdat de was klaar is of het lawaai van een stofzuiger. Het is net een heel groot huishouden. Daarom voelen mensen zich er denk ik ook zo snel thuis. Als gasten bezoek hebben of ze willen rusten dan kan de deur van de kamer gewoon dicht. Er wordt ook geklopt voordat er een kamer wordt binnen gegaan. Ook al wordt er gezorgd er wordt ook op gelet dat de zorgers wel de kamer van iemand anders betreden. Op dat moment is die kamer het huis van de gast. De familie kan buiten op het terras of in de huiskamer ook eens lekker van zich af praten als daar behoefte aan is. Die rust dus, de wetenschap dat ze met een gerust hart naar huis kunnen gaan in de wetenschap dat er goed voor hun geliefde gezorgd wordt. Willen ze graag blijven slapen dan kan ook dat.

Attentie

Zoals sommigen van jullie wel weten ben ik persoonlijk bij het Hospice terecht gekomen omdat mijn moeder daar werd opgenomen. Zij was daar ook tijdens de decembermaand. Omdat ik het werk van al die mensen bewonderde heb ik toen voor alle medewerkers zowel betaald als onbetaald een kleine attentie gemaakt. En ondanks dat ik er nu zelf vrijwillig werk heb ik er dat in gehouden.  Leuk hè, om jezelf ook te belonen LOL . Maar daar gaat het natuurlijk niet om dat snappen jullie ook wel. Het is gewoon bedoeld als een klein stukje extra waardering. Dit jaar heb ik me een beetje vergist in de hoeveelheid werk die de attentie met zich meebracht, dus volgend jaar, bij leven en welzijn, zal het een iets makkelijker te maken project worden. Als jullie dit lezen zijn de attenties al uitgedeeld dus ik geef geen geheimen prijs. Ik doe er ook altijd een kaart met een rijmpje bij.

hospice kaart 2018

Het idee voor de kaart komt van een Duitse demo: Alexandra Grape die ik dan ook met plezier geCASEd heb. Ik had de kaart al een keer gemaakt als kerstkaart voor mijn broer (ook al gestuurd) en zijn vriendin en vond ‘m zo mooi dat ik ‘m dus ook nog een keer gemaakt heb als begeleiding bij de attenties.

hospice kaart 2018

Niet teveel bij voorstellen…

De attentie zelf daar moet je je niet teveel bij voorstellen. Het gaat om de aardigheid en dat iedereen iets krijgt.

hospice gift 2018

Twee theelichtjes als symbool voor de warmte waarmee iedereen zijn werk doet en twee zakjes thee voor een momentje van rust. Als je het doosje dichtvouwt kun je het net als bij een luciferdoosje in het koffertje schuiven.

Gelukkig

Het is veel werk zo’n attentie maar ik ben een gelukkig mens. Er werken zo’n 80 mensen bij het hospice waarvan het grootste gedeelte als vrijwilliger. Die hebben dus het hart op de juiste plaats. Niet alleen vrijwilligers die bij een hospice werken hoor en zijn nog zoveel vrijwilligers op andere plaatsen bezig. Maar ik heb dus het geluk dat ik bij die groep van 80 mensen hoor. Zoveel mensen zoveel attenties natuurlijk…


hospice koffertje

80 koffertjes dus. De knoopjes moesten hier nog op het ‘hengsel’ geplakt worden. Die kreeg ik op de valreep nog net op tijd binnen.

Oproep

Er zijn altijd meer vrijwilligers nodig, daarom van mijn kant een oproep. Zou je het leuk vinden om als vrijwilliger aan de slag te gaan bij het hospice? Maak dan een afspraak om je aan te melden. Je kunt dit doen via Stichting Tante Louise. Vind je een hospice te heftig dan is er ook volop plaats bij een van de verzorgingstehuizen. Maar het hospice is wel prachtig en bijzonder om er te werken. Het werk is vrijwillig maar niet vrijblijvend. Als je je opgeeft wordt er ook op je gerekend. En… vergis je niet het kan heel hard werken zijn.

De verschillende disciplines

Er zijn gastvrouwen en -heren: Zij doen alle voorkomende taken die in een huishouden gedaan moeten worden, dus poetsen, koffie rondbrengen, bezoek ontvangen, keuken opruimen, stofzuigen, dweilen, wassen, strijken, was opruimen enz. enz. Echt alles wat thuis ook gedaan moet worden.

Zorgvrijwilliger: In eerste instantie ondersteunen zij de verpleegkundige met het verzorgen van de gasten op het gebied van naar het toilet helpen, uit bed halen, op bed leggen, met de rolstoel of ondersteunend naar buiten brengen, een eindje wandelen, als dat gewenst is, met de gasten. Als een gast overleden is mee helpen aan de laatste verzorging. Is het minder druk dan ondersteunen de zorgvrijwilligers ook de gastvrouw, -heer.

Kok: Kook je graag? Dan kun je hier je hart ophalen. Meestal kook je kleine porties maar wel vaak verschillende, het is maar net wat de gast die dag wil eten. Natuurlijk kun je dat wel een beetje sturen. Je komt halverwege de ochtend om de bestelling op te nemen bij de gasten, daarna ga je de boodschappen doen en koken. Na het koken schrijf je een klein verslag van wat je gekookt hebt (zodat de kok van de volgende dag weet wat er al gegeten is), je ruimt de keuken op en zorgt dat de aanrecht leeg is. Halverwege de middag kun je weer naar huis.

Tuin vrijwilligers: Het zegt het al, deze vrijwilligers houden de tuin bij in alle seizoenen, vaak verzorgen ze ook de boeketten die in de algemene ruimten staan.

Heb je tijd en/of zin in nuttig en voldoening gevend vrijwilligerswerk: Meld je dan aan!

Tot slot

Lees eens wat meer over een hospice en hoe het er aan toe gaat. Het kan zo’n mooie manier zijn om op een goede en rustige manier afscheid van een geliefde te nemen. Een man wordt weer echtgenoot in plaats van mantelzorger, een dochter weer dochter. Kortom het is BIJNA net als thuis maar dan zonder alle zorgen. Voordat mijn moeder er opgenomen werd wist ik ook niet wat het precies was. Ik dacht waarschijnlijk hetzelfde als jullie: een plaats om dood te gaan. En dat is het ook maar het is echt nog ZO VEEL MEER! Ik ben daar niet voor niets vrijwilliger geworden.

Volgende week zal de blog waarschijnlijk wel korter zijn, dan gaat het weer over mijn andere passie: creatief zijn met papier en karton. Ik laat jullie dan zien wat ik zo’n beetje gedaan heb de afgelopen maand, behalve koffertjes maken ;-).

Groetjes,

Janny