Maand: januari 2021

Dieren deze week in #kaartperweek

Dieren

Ik weet niet waar jullie aan denken als je het woord dieren hoort? Waarschijnlijk het eerst aan je eigen huisdier, je hond, je kat of je konijn. Vervolgens misschien aan de dieren die je in je tuin ziet. Aan welke dieren je ook denkt of naar welke soort je voorkeur ook uitgaat, deze week mag alles als het maar met dieren te maken heeft.

Thuis

Zoals je misschien vorige week gelezen hebt was het bij ons thuis een beestenbende wat dieren betreft. Ik heb nog niet eens alles verteld. Mijn vader had chinchilla’s, daar had je niet zo heel veel aan want dat zijn nacht dieren en je mocht ze dus overdag eigenlijk niet storen. Als je dat toch deed schoten ze in de stress en verloren ze hun vacht. Ze zaten dan ook in een apart hok. In een ren buiten zaten allerlei soorten kippen en in weer een andere ren liepen ganzen. We hadden genoeg ruimte dus de rennen waren lekker ruim. In het wild liepen er pauwen rond, daar was mijn moeder niet zo heel blij mee want die lieten altijd van die lekkere ‘kwarrels’ op het terras achter. Sommige kippen mochten los rond lopen omdat ze toch niet konden vliegen, dat waren Rhode Island reds. Die waren zo mak dat ze op de leuning van je tuinstoel een vorkje mee kwamen prikken, ook wel schooien genoemd, als je buiten zat te eten.

Gans 

Er was eens een ganzenei dat per ongeluk in een mesthoop terecht gekomen was en na een tijdje kwamen er scheuren in het ei en wilde een baby gansje tevoorschijn komen. Ik weet niet meer wie, mijn vader of mijn broer, er op bezoek was bij de eigenaar van de mesthoop maar om een lang verhaal kort te maken, een van de twee bracht het baby gansje mee naar huis. Geweldig natuurlijk. Dus hebben we het gansje groot gebracht. Een kartonnen doos met een lamp erboven, gras geknipt als eten en nog wat broodpap zorgden ervoor dat het gansje uitgroeide tot een peuter gans. We hebben hem leren zwemmen in de gootsteen. Eerst een beetje nat maken, steeds wat meer, zodat de vetlaag geactiveerd werd en toen op een dag kon hij zwemmen.

Het ganzenleven

Vanaf die dag was ik ineens moeder geworden van de gans. Hij mocht gewoon lekker buiten in de tuin rondlopen en ’s avonds mocht hij binnen in een, steeds groter wordende, doos overnachten. Als ik aan het eind van de middag thuis kwam van mijn werk stond hij me altijd aan het begin van de oprit op te wachten. Hij volgde me overal als ik buiten was. Tot op een dag er niemand stond te wachten. Wat was er gebeurd? Ik ging meteen op zoek maar kon hem niet vinden. Tijdens het avond eten kwam het hoge woord eruit.

De dood van een gans

Gans was overleden. Mijn vader had hem bij de andere ganzen in de ren gezet, maar zo lief zijn ganzen niet echt, vooral niet als ze al gewend zijn aan een hele poos met dezelfde toom in een ren te leven. Ze hadden hem aangevallen en dat had hij niet overleefd. Oh wat was ik boos en verdrietig. Natuurlijk begrijp ik wel dat hij het niet expres had gedaan, hij vond het zelf ook heel erg. Het was een samenloop van omstandigheden. Mijn moeder was de kwarrels overal op een gegeven moment wel beu en binnen in de doos ging het ook stinken. wat kon mij dat schelen! Maar toen mijn vader voorstelde om hem dan maar bij de andere ganzen te zetten vond ze dat een heel goed plan. Ook niet wetende wat er dan zou gebeuren natuurlijk.

Mijn kaart

En nou denken jullie natuurlijk dat ik een kaart gemaakt heb die met een gans te maken heeft. Mis! De kaart die ik jullie vandaag laat zien is om erg leuk nieuws te vertellen. Ik heb de kaart al eerder geplaatst en heb ‘m nu gewoon opnieuw gebruikt. De tekst moet je weg denken want dat gaat ‘m niet worden in deze tijd. Het gaat om de boodschap zelf. Voor de zekerheid en bij twijfel zet ik er ook nog twee foto’s bij.

Dieren

 

 

Ook eens leuk nieuws

Ik wist het natuurlijk al eerder, maar mijn dochter heeft gisteren de 20 weken echo gehad. Ook alle testen zijn achter de rug en gelukkig allemaal goed. De baby groeit goed, is beweeglijk en………..een jongen. Als alles volgens het boekje gaat word ik rond 15 juni oma van mijn tweede kleinzoon. Ongetwijfeld wordt dit verhaal vervolgd.

De kaarten van de dames

Vorige week ontbrak er een kaart doordat een van de dames geen tijd had en geen inspiratie. Dat heeft ze deze week meer dan goed gemaakt. Eerst dus de kaart van vorige week over de jeugdherinnering. Als tweede kaart de challenge van deze week: dieren.

Deze dame heeft hele fijne herinneringen aan het feit dat als ze vroeger thuis kwam van school, haar moeder al op haar zat te wachten met een kopje thee met wat lekkers erbij.

 

Wat de dieren betreft kon ze denk ik niet goed kiezen 😉

dieren

Ook de andere dames hebben weer hun best gedaan en mooie kaarten gemaakt.

dieren

 

dieren

Tot slot

Dat was het weer voor deze week. Zoals altijd kun je me mailen voor vragen, opmerkingen of wat dan ook. Uiteraard vind ik het ook erg leuk om jullie commentaren te lezen die je hieronder achter kunt laten of op facebook. Allemaal een fijne week gewenst en ik hoop dat het in jullie buurt rel vrij blijft. Blijf gezond en hopelijk weer tot volgende week.

Groetjes,

Janny

jeugdherinnering #kaartperweek

Jeugdherinnering

Deze week in de hoofdrol bij kaart per week: memory lane ofwel een jeugdherinnering. Nou ja het hoeft niet perse een herinnering uit je jeugd te zijn maar gewoon een voorval in je leven waar je goede herinneringen aan hebt. Mijn kaart is toevallig wel een jeugdherinnering. Bij deze herinnering komen de stempelsets Garden shed en een host set genaamd Summer days samen.

De goeie ouwe tijd

Het begin van mijn jeugd is alweer een paar tiental jaren geleden ;-). We hadden het goed thuis en financieel waren er ook geen zorgen. Dat betekende niet dat we, mijn broer en ik, alles maar kregen wat we wilden. Voor wat hoort wat, tering naar de nering zetten en je krijgt het allemaal niet voor niets, je moet ervoor werken als je wat wilt. Dat waren uitspraken die we vaak genoeg hoorden. Mijn vader had een bedrijf en we waren dus ‘bekend’ in de buurt. Ook de uitspraak: je bent er een van van Bergen en iedereen kent ons dus GEDRAAG je was een veel gemaakte opmerking door mijn ouders.

Door de jaren heen

Ze hadden veel klanten, zowel in de garage als aan de benzinepomp. We hadden dus voor iedere dag van de week een andere bakker, slagers waren er wat minder dus die hadden we drie verschillende per week. Het waren allemaal klanten dus moesten ze op die manier ook allemaal op die manier in ere gehouden worden Zo ging dat vroeger. Ook de politie was klant van de garage en de politie auto’s waren in de garage in onderhoud. Weinig kans dus om je poot eens scheef te zetten. Niet dat we dat toen al deden, daar waren we nog te klein voor.

Van de stad naar een dorp

Toen mijn vader om medische redenen met de garage moest stoppen, hebben ze het pand verhuurd en zijn we verhuisd. De benzinepomp was apart verhuurd en mijn vader was vanaf toen dus thuis. Toen mijn broer op school gevraagd werd “Wat doet je vader?” was zijn antwoord ” Ik denk dat hij in de WW zit want hij is meestal thuis”. Andere vaders die meestal thuis waren zaten namelijk wel in de WW. Niet dat daar iets mis mee is, ik bedoel alleen maar te zeggen dat we dus niet echt wisten wat er allemaal aan de hand was. Thuis hebben ze heel hartelijk gelachen om zijn antwoord, dat wel.

Het dorp

Opgroeien in een dorp was wel heel anders dan in een stad. Lekker buiten spelen met de dieren, mijn vader had als hobby inmiddels kippen, ganzen, geiten en een stiertje en een hond natuurlijk. Plat op onze kont in het stro bij de geiten spelen en ermee kroelen, ganzen en kippen voeren, wortels en dergelijke door de ‘peemolen’ draaien als voer voor de geiten. Helpen bij het melken van de geiten, melk koken en het vee op zijn tijd buiten zetten. Lekker veel buiten en altijd in de weer. Als in de zomer het gras gemaaid was op de wei hielpen we met hooi draaien. De wei was niet zo heel groot en dat deden we dus met een hooivork met de hand. Genieten was het.

Ouder worden

Toen we wat ouder werden, zo’n beetje middelbare school leeftijd wilde ik graag gaan paardrijden. Dat kost geld natuurlijk en dat had/kreeg ik niet. Ik was niet zielig hoor, dat je dat niet denkt, ik kreeg toen gewoon nog alles van thuis. Nou ja alles, wat had je nodig? Af en toe een cadeautje voor een vriendinnetje dat jarig was en nieuwe kleding op zijn tijd. Wat die kleding betreft? Zodra ik een nieuwe broek kreeg werden daar EERST knielappen op gezet anders zat er de eerste dag dat ik ‘m aan had al een gat in. Mijn moeder vond goede schoenen heel erg belangrijk en die kreeg ik dan ook. Nadeel is wel dat ik toen en nog steeds niet op hakken kan lopen. Nou ja nadeel. Heel erg vind ik het nou ook weer niet. Het elegant gen ontbreekt bij mij al vanaf mijn geboorte.

Paardrijden

Maar goed, ik wilde dus gaan paardrijden. Ik naar de boer en vragen of er een mogelijkheid was dat ik daar niet voor hoefde te betalen. Die was er. Als ik op zaterdagmorgen de stal uit kwam mesten dan mocht ik ’s middags paard rijden zo lang als ik wilde. Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik ben vergeten te vertellen dat ik met een vriendin van mijn moeder paardrijd lessen gekregen had. Zij betaalde die want ze vond het gezellig (ze had zelf geen kinderen) om mij op sleeptouw te nemen. Vandaar mijn interesse in paardrijden. Op een gegeven moment stopten de lessen, ik had toen geen idee waarom. Later kwam ik erachter dat ze iets had met de instructeur en dat was niet goed afgelopen :-0.

Jeugdherinnering

En dan nu mijn kaart. Als ik terug kwam van het paardrijden en het was lekker weer dan kwam mijn andere hobby om de hoek kijken: lezen. Ik moet nog even vertellen trouwens dat mijn broer precies 4 jaar en acht maanden jonger is dan ik.Ik ging dan onder een boom zitten of tegen de muur van het huis of de schuur lekker zitten lezen. Ook al was het mooi weer, ik had meestal wel een lange broek aan, negen van de tien keer ook mijn paardrijd laarzen nog en niet te vergeten Of een dikke trui Of een vest aan. Mijn broer, die altijd buiten bezig was liep zodra de zon scheen meteen in een korte broek en een t-shirt. En dat heb ik allemaal vast proberen te leggen in mijn kaart met de twee genoemde sets die daar als het ware speciaal voor gemaakt lijken te zijn.

De kaart

Ook deze keer geen uitleg van de kaart. Ik denk wel dat het min of meer voor zichzelf spreekt. Ik heb de kaart eerst gestempeld en daarna ingekleurd met inkt op waterbasis en een aqua painter. De aquarel techniek dus. Ik hoop dat jullie van mijn jeugdherinnering in aquarel kaart genieten en er mijn verhaal in herkennen.

jeugdherinnering

Nog een kleine toelichting. De hond in dit verhaal is eigenlijk een Duitse Herder met de naam Liesja. In de boom waar ik onder zat hingen geen appeltjes maar eikels. En de wei waar mijn broer op speelde kon je vanaf waar ik zat niet zien. Maar het is een interpretatie van een jeugdherinnering dus het hoeft niet helemaal waarheidsgetrouw te zijn.

De kaarten van de dames

Kennelijk heeft een van de dames een soortgelijke jeugdherinnering als ik. We wonen dan ook hemelsbreed niet zo ver van elkaar vandaan. Een van de andere dames heeft een kaart gemaakt met hoe ze zich haar oma herinnert. Nog een andere dame had het zo druk deze weken dat ze niet aan een kaart maken toegekomen is. Maar het is ook geen verplichting om mee te doen en misschien laat ik volgende week haar kaart nog wel zien als ze er een gemaakt heeft. Het is een hobby, het is vrijblijvend en het moet leuk blijven.

jeugdherinnering

 

 

jeugdherinnering

 

Tot slot

Ik hoop dat ik jullie weer even wat ontspanning heb kunnen geven met het vertellen van een gedeelte van mijn jeugd. Heel erg spannend was het allemaal niet hoor. Er waren nog geen mobieltjes, internet, facebook en noem alle media maar op. Ik kan merken dat ik ouder word want hoe meer jaren er op de teller komen hoe meer ik die tijd waardeer. Niet dat ik het nu niet naar mijn zin heb maar het gehakketak en de lange tenen en het onvermogen om eens te luisteren en jezelf proberen in de positie van de ander te verplaatsen stuit me tegen de borst. En als er alle moderne media niet waren dan hoorde je vaak niet meer dan alleen wat er in je straat of in je dorp of je stadsbuurt gebeurde. Ik denk eigenlijk dat dat voor deze tijd een zegen zou zijn. Hoewel ik, zei de hypocriet, ook nu mijn verhaaltje weer aan jullie wil laten lezen. Fijne week en blijf gezond.

Opdracht van volgende week

De opdracht voor de kaart van volgende week is: Familie. Wil je meer weten, meedoen of heb je andere vragen dan kun je me mailen.

Groetjes,

Janny

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Avontuur in de hoofdrol #kaartperweek

Avontuur in de hoofdrol #kaartperweek

Avontuur

Over wat een avontuur is lopen de meningen uiteen natuurlijk. In het algemeen kan alles in het leven een avontuur zijn. Het leven zelf, een verhuizing, een vakantie, emigratie, het krijgen van een baby enzovoort. Een nieuw jaar kan ook een avontuur zijn. Laat me beginnen met jullie eerst allemaal een gezond en gelukkig nieuwjaar te wensen. Volgens de geleerden gaat 2020 de boeken in als een jaar om nooit meer te vergeten. Ik denk dat ook 2021 in datzelfde boek terecht gaat komen. Net als iedereen hoop ik dat we het corona tijdperk in dit jaar gedag kunnen zeggen, maar ik heb zo mijn twijfels.

Gelukkig nieuwjaar

Het aller-ergste aan deze hele tijd vind ik dat het de bevolking zo verdeelt in plaats van dat het verbindt. Ik heb de kennis niet om te weten wat de juiste manier is om met dit virus om te gaan en kennis opdoen van internet is, naar mijn mening, redelijk zinloos omdat je niet weet welke informatie je kunt geloven. Als de regering eerlijker zou zijn in hun berichtgeving door bijvoorbeeld te zeggen dat ze het ook niet weten en dat ze daarom hun adviezen steeds aan moeten passen dan denk ik dat er bij de bevolking misschien minder aversie tegen de regering zou bestaan. Want is dat nou zo erg om toe te geven dat het ook voor jou een heel nieuwe situatie is, waar je nog nooit mee te maken hebt gehad, en dat je je uiterste best zult doen om zo goed mogelijk advies te geven? Kennelijk wel, iedereen schijnt meteen een deskundige te moeten zijn. Jammer toch dat ‘al doende leert men’ zo vaak vergeten wordt.

Over tot de orde van de dag

Aangezien ik in mijn eentje niets aan deze hele situatie kan veranderen ga ik maar weer door met ‘mijn dames’ om een keer per week een kaartje te maken met een thema. Deze week staat avontuur dus in de hoofdrol. Ik heb gekozen voor het leven dat een groot avontuur is. Voor de een door veel te reizen, voor de ander door veel te studeren, voor mij persoonlijk door zo goed mogelijk voor mijn omgeving te zorgen en proberen te genieten van elk mooi moment. Een mooi moment kan voor mij al het spelen of kroelen met mijn kleinzoon zijn, of gewoon lekker de tijd te hebben om een mooie kaart te maken. Of een minder mooie 😉 maar hé, ik ben dan toch fijn ontspannen bezig geweest.

‘Het leven als avontuur’ kaart

avontuur

 

Voor deze kaart heb ik de sets Grace’s garden en bijbehorende dies (jaarcatalogus) en Sheltering tree (een ouwetje) gebruikt.

avontuur

 

avontuur

Iedereen die al langer kaarten maakt kan nu met behulp van de foto’s wel zien hoe de kaart gemaakt is. Zit je hiernaar te kijken en wil je ook graag zo’n kaart (leren) maken neem dan contact me op via de mail. Zolang de regels het toestaan kun je alleen of met een vriend(in) een les volgen. De kosten zijn € 7,50 voor 2 uur en je mag gebruik maken van al mijn materialen. Kies je voor een les thuis dan kan dat bijvoorbeeld via zoom. Heb je interesse? Laat het me weten!

De avonturen van de dames

Stom toevallig, we spreken namelijk nooit af welke stempelsets we gaan gebruiken of welk idee we hebben voor de kaarten, vinden kennelijk de dames op vakantie gaan een mooi avontuur. Hieronder volgen de resultaten.

 

 

avontuur

 

Zoals jullie inmiddels wel zullen weten is het niet noodzakelijk om stampin’Up! spullen te gebruiken. Het is juist de bedoeling dat je gebruikt wat je hebt om lekker ontspannen bezig te kunnen zijn. In deze roerige tijden is er niets zo goed als ontspanning van de geest om gezond te blijven. Heb je zin doe dan lekker mee.

Tot slot

Ik hoop dat ik jullie weer een klein beetje ontspanning en creatief plezier heb kunnen bezorgen. Allemaal een fijne week gewenst en hopelijk tot ziens. Mocht je mee willen doen? Het thema voor volgende week is: Memory Lane ofwel jeugd herinneringen.

Groetjes,

Janny