Categorie: het leven

Vakantie waar maar een ding aan mankeerde….

Vakantie

Na 7 jaar zijn we dit jaar eindelijk weer eens op vakantie geweest. En daar mankeerde maar een ding aan: Het was te kort ;-)). Onze bestemming was 2 weken Lisse in een airbnb en 1 week Leiden in een hotel. Aan deze keuze ging een heel verhaal vooraf.

Kleinzoon

Op 26 juni is onze tweede kleinzoon geboren. Na een langdurige bevalling bleek dat hij ‘verkeerd’ lag en moest er alsnog een keizersnede gedaan worden. Het is een prachtige baby en alles leek goed te gaan. Tot een paar dagen nadat ze thuis waren uit het ziekenhuis. Om een lang verhaal kort te maken, we waren hem bijna kwijt. De verdenking was een hersenvliesontsteking begonnen met een blaasontsteking, verergerd naar een nierbekkenontsteking en verspreid via het bloed. Na een bange periode met veel onderzoek werd vastgesteld dat het heel waarschijnlijk geen hersenvliesontsteking was. Maar daar was het ventje niet minder ziek door.

Ziekenhuis

Een lange week volgde dat hij in het ziekenhuis moest blijven. O trouwens hij heet Noah. We hebben nog een kleinzoon Jay, het oudere broertje van Noah en die had natuurlijk oppas nodig. Ik ben dus een lange week daar gaan logeren om voor Jay te zorgen zodat mijn dochter en schoonzoon zoveel als ze wilden bij Noah in het ziekenhuis konden zijn. Allemaal niet ideaal, maar we moesten roeien met de riemen die we hadden. Ondanks dat de reden niet leuk was heb ik wel heel veel tijd door kunnen brengen met Jay. Ieder nadeel heb zijn voordeel zeggen we dan maar. Noah lag constant aan een infuus met antibiotica, een kuur die afgemaakt moest worden. Toen na de zoveelste keer een nieuw infuus inbrengen niet lukte mochten ze onverwachts naar huis en mocht de kuur oraal afgemaakt worden. Diezelfde dag kwam hun andere oma uit Engeland op kraambezoek. Zij nam mijn oppas taak over zodat het gezinnetje thuis een beetje tot rust kon komen en zodat Jay ook niks tekort kwam. Gelukkig ging het toen vanaf elke dag een beetje beter. Inmiddels zit Noah helemaal op ‘schema’ met zijn ontwikkeling en gaat het goed.

Keus voor Lisse en Leiden

Omdat wij in het Brabantse wonen en als we bij dochter, schoonzoon en de kleinkinderen op visite willen we eerst zo’n anderhalf uur moeten rijden normaal, vonden we het leuk om vlak bij hun in de buurt vakantie te houden. Wat heerlijk en geweldig is dat. ’s Avonds gezellig barbecueën, rond elf uur ’s avonds naar huis en hup 10 minuutjes later je bedje in. Wat ik zou doen als ik de postcodeloterij zou winnen???? Ja ik weet ook wel dat er grootouders zijn die naar Australie of een ander land moeten om hun kleinkinderen te zien. Dus die anderhalf uur afstand kun je een luxe probleem noemen. Maar ja, ieder voelt zijn eigen pijn het hardst nietwaar?

Lisse

Hieronder volgen wat vakantie foto’s met een korte omschrijving erbij. Het zal jullie niet verbazen dat de meeste foto’s van de kleinkinderen zijn.

vakantie

Lijkt me duidelijk. De entree van de airbnb.

vakantie

 

Hier keken we op uit. De H.H. Engelbewaarderskerk. Een kerk met Byzantijnse bouwinvloeden. De airbnb ligt aan een hele drukke weg maar het was een eindje van de weg af en we mochten de auto achter het huis parkeren.  Er was een grote poort en die ging ’s avonds op slot. Lekker veilig dus. Iedere dag stonden de ingrediënten voor het ontbijt klaar en in het weekend stond er als verrassing een lekker stuk taart in de koelkast.

Oppassen, barbecueën, het Joppe, kinderboerderij vakantie

De speeltuin bij de Venneper lodge. Waar we heerlijk gegeten hebben terwijl Jay met opa in de speeltuin kon spelen. Het is een echt familierestaurant met een speeltuin en speelweide voor de kinderen. En als het slecht weer is hebben ze binnen ook een grote speelruimte voor de kinderen.

Op het terras in Lisse. Jay op de dagopvang en Noah heerlijk in de wagen nadat op het consultatie bureau alles goed bevonden was.

Noah in de box terwijl wij aan het barbecueën waren.

Na het eten mocht hij gezellig met mamma in de ”gwote wiptoel’

Opa en oma waren hier te laat wakker, tja het is uiteindelijk wel vakantie. Jay was in het kabouterbos kabouters aan het zoeken.

Ochtendje naar Het Joppe. We hebben het ontzettend goed getroffen met het weer.

Met opa in de zandbak en….

in de speeltuin. Als de trap het van je wint kun je altijd nog op een andere manier omhoog.

Met zijn allen naar de kinderboerderij.

Grote interesse voor wat er onder dat omhoog staande staartje zit maar wel voorzichtig blijven.

Opa en oma passen op als pappa en mamma zelf een keertje uit eten zijn voor het eerst in lange tijd.

Gelukt. De ene op bed en de andere in de box. Beiden diep in slaap.

Mijn vader ook wel overopa ook wel OPIS kwam samen met mijn broer op kraamvisite terwijl wij daar op vakantie waren. Samen gezellig koffie gedronken en gegeten en natuurlijk ook gelachen met de clown van de familie…..

Als je in de voetsporen wilt treden kun je niet vroeg genoeg beginnen met in de schoenen te gaan staan ;-)).

Vakantie in Leiden

Prachtige stad. Heb er nog niet genoeg van gezien en ga zeker nog een keer terug. Ietsje verder van Lisse vandaan maar met een minuutje of 10 in de auto ben je er ook. De kinderen kwamen een ochtendje naar Leiden en aangezien Jay helemaal weg is van alles wat beweegt hebben we een rondvaart gemaakt. Ik denk dat de mensen die ook mee waren niet zo blij waren want die hebben weinig van de uitleg kunnen verstaan. De rondvaart was helemaal niet duur, dus die moeten nog maar een rondje varen op een andere keer.  De boten die langs de kant lagen, de ’tunnels’ waar we onderdoor voeren, de vrachtwagens die over die bruggen reden, alles werd luid en duidelijk genoemd door onze Jay, soms wel 10 keer haha. Zo enthousiast als dat ventje is, heerlijk!

vakantie

vakantie

Uitzicht vanaf het terras van het hotel op de Oude Rijn. Prachtig en door het mooie weer hebben we daar regelmatig gezeten met ontbijt, een hapje en drankje of tijdens het diner.

Het stadhuis van Leiden. Komt op deze foto totaal niet tot zijn recht helaas. Is echt de moeite waard.

Ben geen echte ijsliefhebber maar dit ijsje was verrukkelijk.

Beetje minder weer deze dag. Nog geen kilometer van het hotel ligt het Valkenburgse meer. Ik had geen idee en dacht dat Valkenburg in Limburg was, maar in Zuid Holland is er dus ook een. Veel surfers en ‘strand’gangers. Toen we daar waren zagen we dat er ook een stoomtrein museum was. Helaas konden de kinderen die dag niet mee dus zijn we zelf een kijkje gaan nemen.

 

Een heel gezellig ritje gemaakt met een stoomtrein met drie locs ervoor. Zo jammer dat er geen geluid bij is. Geweldig om met kinderen naar toe te gaan, al vonden opa en oma het ook geweldig om te zien en te horen. Voor meer info kun je op bovenstaande link klikken. Het is echt de moeite waard met veel, lieve gepassioneerde vrijwilligers die alles draaiend houden.

Vakantie voorbij

En toen was de vakantie voorbij. Nou dat kost enige omschakeling kan ik je vertellen. Poeh! Het georganiseerde leventje moet weer even heropgestart worden. Gelukkig stond er een gezellige techniek klas gepland. Maar zoals gezegd, nog niet echt georganiseerd, en vergat ik dus om foto’s te maken. De dames hebben zelf wat foto’s gestuurd zodat ik toch het een en ander kan laten zien. De techniek betrof het werken met alcohol markers en alcohol op velum. Gelukkig had ik voor de vakantie al een aantal voorbeelden gemaakt.

 

Voor de vakantie hadden de dames van mij nog een funfold doorgekregen die ze konden maken. Het idee is niet van mij maar van Danielle Bennenk. Daarvan volgen een aantal foto’s en voor zover de kaarten al klaar waren ook die met de alcohol marker techniek.

 

 

 

 

En nu de resultaten van de alcohol marker techniek:

 

 

Volgende blog

Volgende maand tijdens de techniek klas gaan we starten met het maken van een adventsboek. Je hebt ze misschien al wel voorbij zien komen ergens op facebook. Dit is een groot project en kan zeker niet op een middag gemaakt worden. Voor degenen die het leuk vinden kunnen het project via deze blog volgen. Ook komen volgende maand de resterende techniek kaarten op de blog. Voor even nog niet iedere week een blog. Het is op het moment privé nog een beetje te druk dus voor nu even iedere tweede vrijdag van de maand een blog. Ik hoop snel wat meer tijd te krijgen en dan volgt er misschien weer iedere week een blog en ik kan het nu helaas nog niet precies inschatten. Ik hoop dat jullie de moeite willen nemen om de blog te blijven volgen. Commentaar, vragen en/of opmerkingen worden heel erg op prijs gesteld op facebook of hier op de blog bij de comments.

Tot slot

Ik hoop dat iedereen een leuke vakantie gehad heeft, heeft of nog gaat krijgen. Veel plezier op vakantie, thuis of met je hobby. Blijf lekker creatief allemaal dat houdt de geest gezond.

Groetjes,

Janny

Oma worden en de tijd vliegt…

Oma worden

Nou dat is gelukt. Kan oma worden afvinken van de bucket list. Een pracht van een kleinzoon hebben we gekregen met de naam : Jay (Djee) Janus Yoffe. Yoffe is dus zijn achternaam. Vernoemd naar de vader van pappa, die helaas al heel lang geleden overleden is en naar de opa van mamma, die gelukkig nog steeds in leven is. Allebei heel bijzonder dus en waard om vernoemd te worden. De opa van mamma is dus MIJN vader (88) en die is  heel erg trots en noemt zijn achterkleinzoon consequent Januske. De rest van vrienden en familie noemt hem Jay of JJ (Djee Djee).

Oma en haar hobby

Ik heb het maar getroffen met mijn dochter. Eerst mocht ik mee naar haar vrijgezellenfeest, daarna naar de babyshower in London en toen werd mijn advies gevraagd over de babykaartjes. Nou dat was niet zo heel moeilijk natuurlijk, die wilde ik graag zelf maken. En dat vonden ze leuk. Nou, ik ook! Zoals jullie eerder gezien hebben, heb ik de babyshower uitnodigingen ook gemaakt. Natuurlijk had ik toen de geboortekaartjes al in mijn hoofd zitten en kon ik ze mooi met elkaar matchen. Op de uitnodiging voor de babyshower was er nog geen kindje en voilà op het geboortekaartje wel.

oma

oma

 

Opa

Ook opa is zo trots als een pauw op zijn kleinzoon. Onderstaand een foto waarop Jay op de arm bij opa ligt. Hij is hier net geboren en thuis uit het ziekenhuis. Helaas was het een zware bevalling en draaide moeder (met zoon) drie dagen later weer voor drie dagen het ziekenhuis terug in met een fikse ontsteking en zeer hoge koorts. Dat was wel even een dipje. Ook werd toen ontdekt dat Jay een te kort tongriempje had en ook die moest, een week oud, in Groningen onder het mes. Gelukkig is alles inmiddels goed gekomen en steekt hij met veel plezier zijn tong uit.

oma

Oma zijn

Ja, geweldig natuurlijk. Lekker rondsullen met zo’n kleintje op en in je armen. En we hadden ‘geluk’ want half mei kregen ze de sleutel van hun nieuwe huis in Lisse. Er moest dus behang verwijderd worden, tapijt verwijderd worden en overal gepoetst natuurlijk. En ja, met een pasgeboren baby vergt dat nogal wat organisatie. Jay ging gewoon mee op en neer van Haarlem naar Lisse en sliep, als een heel zoet mannetje, bijna overal doorheen. Hoe meer herrie we maakten, hoe beter hij sliep haha. Helaas had ik een klein ongelukje gehad waarbij ik een flinke kneuzing had opgelopen, dus oma kon niet zo heel veel doen. Maar ik was wel in staat om Jay te vertroetelen, de fles te geven en te verschonen. Een geluk bij een ongeluk dus. Al moet ik zeggen dat ik het erg vond dat ik niet meer voor ze kon doen. Met iedereen hard aan het werk voel je je dan toch vrij nutteloos.

Lisse

Na een paar weken heel hard werken zijn ze per 1 juni verhuisd. Naar Lisse dus, niet bij de deur. Gaan helpen betekent een dag vrij plannen, als je tenminste ook iets klaar wilt krijgen. Want even op en neer doe je niet zo snel als het heen anderhalf uur rijden is en terug ook weer. Dan ben je al een klein dagdeel aan tijd kwijt. En dat vindt deze oma heel erg jammer. Ze hebben een mooi huisje nu, ze zijn gelukkig samen en hele goede ouders voor Jay, maar wat zou het fijn zijn als je gewoon zo maar even binnen kon lopen, een bakkie doen en dan weer naar huis. Niet alleen omdat je dan je kleinkind wat vaker kunt zien maar ook je eigen kind. Gelukkig lacht Jay ook tegen de iPhone tijdens facetimen. (videogesprek) Maar….. in het echt is het toch beter haha.

Oma is verliefd

Alle clichés zijn waar. Op een na in ons geval. Iedereen zegt meer tijd te hebben voor de kleinkinderen dan dat ze voor hun eigen kind(eren) hadden. Dat is dus een beetje moeilijk als je eerst naar Lisse moet rijden. Maar verder voelt het wat mij betreft precies hetzelfde als toen ik mijn dochter kreeg. Weer eentje erbij om je zorgen over te maken zonder dat je het laat merken. Je hart slaat op hol van zo’n tandeloos bekje dat een grimas maakt (hij lacht al) of geluidjes produceert (hij probeert al te praten). En…uiteraard is dit het mooiste kind op heel de wereld. Ja, oma is verliefd en na het zien van de volgende foto denk ik dat jullie ook verliefd zijn.

oma

Ik wed dat ze hier nog heel wat mee af gaan zien. In de goede zin van het woord dan. Vinden jullie ook niet dat de deugnieterij er vanaf spat?? Het is een heel lief ventje. De enige keren dat ie tekeer gaat is als hij honger heeft. Zijn longen zijn in ieder geval dik in orde.

en de tijd vliegt….

Jullie snappen nu wel waar ik me voornamelijk mee bezig gehouden heb. Kaarten en doosjes maken is een hobby en dus gaat het normale leven voor. Omdat ik toch regelmatig van mijn kleinzoon wil genieten ga ik wat vaker richting Lisse en zoals gezegd doe ik dat voor een hele dag. Verder zorg ik ook voor mijn vader, die het heeeeel goed doet, maar toch wat gebreken gaat vertonen en dus wat vaker en meer hulp nodig heeft. Ik wil graag blijven bloggen, maar ik weet nog niet of dat iedere week gaat lukken. Verder wil ik heel graag het geven van workshops weer oppakken en ook dat kost tijd voor het uitwerken en voorbereiden. En als oma mag ik nu zeggen…… het kost allemaal wat meer tijd want ik word ook een dagje ouder ;-)) Ik heb inmiddels wel meer dan genoeg kaartjes gemaakt dus die zien jullie de komende tijd wel verschijnen al zal het dan misschien met wat minder verhaal erbij zijn. Zo’n interessant leven heb ik nu ook weer niet dat ik zoveel spannende dingen mee maak. Kortom er volgt meer maar het zal waarschijnlijk iets minder regelmatig zijn.

Groetjes,

Janny

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mijlpaal bereikt, een jaar lang bloggen

Mijlpaal

Precies een jaar geleden ben ik begonnen met een wekelijkse blog, ik vind dat je dat best een mijlpaal mag noemen. Na het bereiken van deze mijlpaal heb ik besloten dat ik er eventjes tussenuit ga. Afhankelijk van hoe het allemaal gaat lopen zal dit ongeveer twee à drie maanden zijn. In het afgelopen jaar heb ik zoveel tijd in deze hobby gestoken (helemaal zelf gedaan) dat ik de huiselijke beslommeringen een beetje heb laten liggen. Daar moet nu echt wat aan gedaan worden. Ik ben gestopt met mijn quiltwinkel maar ook daar is het nog een zootje. Tijd om even alle leuke knutsel dingen te laten voor wat ze zijn en me op het huis te richten. Een hobby is een hobby en dan moet het niet op werken gaan lijken toch?

Verrassing

Bij thuiskomst van het weekje naar Londen had mijn man een verrassing voor mij. Hij was samen met een vriend begonnen aan een nieuwe hobby plek voor mij, bestaande uit een kast en een stelling met een werkblad, zodat ik al mijn spulletjes overzichtelijk op kan bergen en niet overal een uur naar moet zoeken. Mijn hobby ruimte is nu midden in de woonkamer, gefabriceerd van een aantal tafels met kisten eronder, Niet handig dus. De kast en de stelling komen nu, als ze ermee klaar zijn, het is allemaal avonduren en weekend werk, tegen een muur aan. Maanden geleden had ik hier al eens een ontwerp voor gemaakt dus ik hoop dat ik het goed getekend heb, want aan de hand van deze tekening zijn ze aan de fabricage begonnen.

Mijn hobby plek in wording.

Mijlpaal

De mannen zijn goed bezig!

Mijlpaal

Mijn man en hout bewerken

Mijn man is, zoals hij zelf altijd zegt, een ijzerboer. Als het van ijzer gemaakt moet worden dan maakt hij het. Hout is echter een heel ander verhaal. Hij haat het. Ik denk ook eigenlijk dat ik het meer aan zijn vriend te danken heb dat ze er al aan begonnen zijn. Hij maakt veel meer dingen van hout en vindt het leuk om ermee te werken. Je zou het dus ook een mijlpaal voor mijn man kunnen noemen dat hij nu (mee)werkt en meteen aan een redelijk groot project. Extra trots ben ik daarom op hem. En wat zal het fijn zijn om straks een mooi ingerichte hobby plek te hebben.

Mijn vader

Mijn vader is een manusje van alles. Hij heeft zelf de kasten en tafels voor in zijn huis gemaakt. De schaafbank en zaagmachine hebben de mannen dan ook uit zijn schuur getrokken. Hij vindt het jammer dat hij de kast en stelling niet meer zelf kan maken, maar hij geeft advies vanaf de zijlijn. Niet teveel, want hij is ook trots op de mannen dat zij het nu doen. Hij gaat ze ook niet op de handen staan kijken want, zoals hij zelf zegt, hij zou maar in de weg staan.

Het weer in Nederland

Het weer werkt even niet mee want het is bitter koud en dat is niet makkelijk lijmen. De mannen hebben dus een warmte kanon aan staan in de werkplaats. Het kan even niet anders. Hout werkt bij temperatuur verschillen en dat proberen ze zo een beetje op te vangen.

De keerzijde van een verrassing

Ik weet niet hoe het met jullie mannen is, maar als er hier iets gemaakt wordt kun je dat overal in huis zien. In het ene vertrek wordt geschaafd dus daar ligt het vol houtkrullen en zaagsel. In het andere vertrek liggen de gemaakte en gelijmde planken te drogen. Door heel het huis ligt zaagsel want oh ja… vergeten de kleren af te kloppen als ze binnen komen. Helemaal niet erg maar er zal toch opgeruimd moeten worden. En daar, jullie begrijpen het al, kom ik in beeld ;-). Tegen de muur waar mijn stelling moet komen staat nu nog een andere kast, die moet leeg en verhuisd worden anders kunnen ze de nieuwe kast niet kwijt straks.

Tijdelijke blog stop

Vandaar dat ik besloten heb, omdat er nu toch van alles van zijn kant af moet, om meteen maar grote schoonmaak te houden. Op onze zolder is het ook nog een bende. Bovendien moet daar geschilderd worden al is het daar nu ook nog te koud voor. Tijd dus voor een container om alle overbodig verzamelde ’troep’ op te ruimen. Er moeten nog gordijnen vermaakt worden voor de babykamer, de geboortekaartjes moeten gemaakt worden enz. enz. En…. ik heb maar een paar handen. Als ik dan toch begin dan moet het maar allemaal achter elkaar afgewerkt worden. Wat zal het een genot zijn om straks in een netjes en weer schoon huis lekker aan mijn nieuwe hobby tafel te gaan knutselen. Ik heb nu al zin in het voorjaar. Hopelijk ben ik tegen die tijd ook oma van een gezond kleinkind.

Jammer

Het is jammer dat ik nu TIJDELIJK met mijn blog moet stoppen. Ik had net een mooi groepje volgers opgebouwd. Ik kan alleen maar hopen dat jullie begrijpen dat het gewone leven het soms nodig maakt om zo’n beslissing te nemen. Terwijl ik dit schrijf en zit te bedenken wat er allemaal nog gedaan moet worden besef ik dat het waarschijnlijk toch een drie maanden stop wordt. Ik kan alleen maar hopen dat jullie vanaf mei weer met plezier mijn blog gaan volgen. Als ik tijdens deze 3 maanden hobby, dan zal het zijn om ideeën uit te werken voor nieuwe workshops en misschien al vooruit te denken over nieuwe blogs. De technieklessen en de quiltbee gaan wel gewoon door in de tussentijd.

Techniek les

Nu ik het toch over de techniekles heb…een van de dames is vorige week 50 jaar geworden en daar heb ik natuurlijk wel een kaartje voor gemaakt.

Mijlpaal

De binnenkant, met voldoende ruimte voor mijn persoonlijke wens voor de jarige.

De voorkant.

Mijlpaal

Onderstaand in de product lijst kun je zien welke producten ik allemaal heb gebruikt. Als je op deze link klikt krijg je allerlei filmpjes te zien van Stampin’Up! met ideeën voor kaarten en hoe je bepaalde sets kunt gebruiken. Natuurlijk kun je altijd mailen als je ergens informatie over wilt hebben. Ook al blog ik niet ik ben uiteraard wel te bereiken.

Tot slot

Ik wil iedereen sowieso bedanken die mijn blog tot nu toe gevolgd heeft en ik kom zeker, bij leven en welzijn, terug vanaf 3 mei 2019. Op naar weer een volgende mijlpaal. Misschien moet ik het dan anders gaan indelen, we zullen wel zien hoe het loopt. Net als jullie kan ik niet in de toekomst kijken. Ik wens jullie allemaal een rustige, creatieve wintertijd en hopelijk weer tot ziens in het voorjaar.

Groetjes,

Janny
Product List

Stampin' Scrub

€ 21,00

Bone Folder

€ 8,50

London is the place to be

London

Hoi allemaal. In vorige berichten heb ik al verwezen naar het feit dat ik begin januari er een paar daagjes tussenuit zou zijn, naar London, voor een babyshower. Een vriendin van mijn dochter organiseerde deze babyshower. Via een verhaal en foto’s wil ik jullie een beetje laten meegenieten van deze bijzondere, leuke dagen die ik heb mogen meemaken met mijn dochter en schoonzoon (hierna te noemen SIL). De meesten van jullie weten dat mijn schoonzoon van origine een Engelsman is. De meeste vrienden wonen dan ook in Engeland, vandaar London voor een babyshower.

Voorpret

De pret begon al wat eerder natuurlijk. Ik werd gevraagd om de uitnodigingen te verzorgen. Graag natuurlijk. De kaart hou ik nog even als verrassing tot aan het eind van dit bericht haha. Een paar dagen van tevoren kreeg ik via de app, natuurlijk volgens een moderne methode, de scancode voor de boarding pas toegestuurd. We vlogen vanaf Amsterdam naar London Stansted airport.

London

We vlogen vrijdag 11 januari j.l. en de avond ervoor ben ik alvast naar mijn dochter gegaan in Haarlem. Geen stress of de trein die vrijdag wel op tijd zou rijden enz. dus heerlijk op het logeerbedje geslapen en met een taxi naar Schiphol gegaan.

Airbnb

Ja, zo maak je nog eens wat mee als je met de ‘jeugd’ reist. Vanaf Stansted gingen we met de underground (metro) naar Noord-London, waar we een airbnb aan 3 Vale Terrace konden betrekken. Ik zal niet zeggen dat het de chicste buurt was, maar de mensen waren er vriendelijk en we zaten op nog geen 5 minuutjes lopen van een Sainsbury supermarkt. Nou ja, dat mag je geen supermarkt noemen want ze hebben er echt alles van levensmiddelen tot aan alle huishoudelijke artikelen die je maar nodig kunt hebben aan toe. Ik heb nog nooit in een airbnb gelogeerd en wist dus ook niet precies wat ik moest verwachten. Nou, dat viel alles mee als je niet te nauw keek.

De keuken.

London

London

De woonkamer. (Niet op de foto maar als ik de foto meer naar rechts genomen had dan had je nog een eettafel met 4 stoelen gezien.)

London

De badkamer. (alles in een)

London

En een van de slaapkamers. (De andere was precies hetzelfde)

London

De eerste dag (vrijdag) net na aankomst.

Net na aankomst in onze airbnb arriveerde ook de moeder van mijn SIL. Zij was met de trein uit Manchester gekomen om ook aanwezig te zijn bij de babyshower de volgende dag. We waren best wel moe van het gesjouw met de koffers en dus kwam de volgende app aan de beurt. De Über app. Toevallig las ik op het nieuws dat er veel over te doen is in Nederland. In London zijn de chauffeurs in ieder geval niet te jong. Ik denk dat ik bij de Über chauffeurs ALLE voorkomende nationaliteiten wel ontmoet heb, behalve de Engelse dan . Enfin, wij met een über taxi naar Nando’s, een favoriete restaurant keten van mijn dochter en heerlijk gegeten. Na het diner terug naar de airbnb, nog wat gekletst over van alles en nog wat en daarna naar bed.

London

London

London Nando's

Tweede dag (zaterdag) babyshower.

De vriendin van mijn dochter, Rachel, die de babyshower organiseerde, had gevraagd of ik deze zaterdag wat eerder kon komen om te helpen versieren. De shower begon om 15.00 uur dus 12.00 uur was een mooie tijd. Toen ze het vroeg wisten we nog niet dat de moeder van SIL er ook al zou zijn dus die ging ook vroeger mee naar Rachel. De kids hadden voor de mamma’s weer een übertje besteld en we waren mooi op tijd bij Rachel thuis. Nadat we de versieringen allemaal hadden opgehangen en de hapjes hadden klaargemaakt was het bijna 15.00 uur en de eerste gasten begonnen te arriveren. Verder volgt een foto impressie met hier en daar wat commentaar erbij.

De versieringen. About to Pop betekent zoveel als: op het punt van uitkomen.

London babyshower

London

Ook de spelletjes waren als versiering weg gelegd en opgehangen. Who’s that baby? Zwart fit baby/peuter foto’s om te raden wie van de gasten bij welke foto hoorde. Niet van alle gasten was er een babyfoto, om het nog een beetje moeilijker te maken.

London

Een soort van receptieboek. Gedurende de dag werden van alle gasten polaroid foto’s gemaakt en ingeplakt. Daaronder konden de gasten dan hun wijsheden, goede raad en/of gelukwensen schrijven.

London

De versnaperingen tafel. Lichte kost want het was de bedoeling dat we ’s avonds nog naar een restaurant in de buurt zouden gaan met een aantal gasten.

London

 

Enkele spelletjes.

Bezig met de spelletjes: Luiers met inhoud (verschillende soorten chocolade). Je mocht ruiken, proeven wat dan ook, als je maar dacht te kunnen raden wat voor soort chocola er op de luiers zat. Je moet denken aan mint chocola, sinaasappel chocola, chocola met koffiesmaak enz.

De aanstaande vader trok hier een minder trots gezicht bij dan toen hij voor het eerst luiers ging kopen omdat ze in de aanbieding waren.:-))

London

Nog een spelletje: Raad het geslacht en de naam van de baby, de geboortedatum, het gewicht enz. Ondanks dat het overgrote deel van de gasten mannen waren deden ze allemaal goed mee.

London

Tijdens de trouwerij is er een foto gemaakt dat mijn dochter opgetild werd door haar man en zijn vrienden. Deze foto wilden ze nu nog een keer maken. Wat erg leuk is: bijna alle vrienden die op de trouwfoto staan waren er nu ook.

London

 

Tijd voor cadeautjes.

En toen was het tijd voor de cadeautjes. Natuurlijk heb ik van alle cadeautjes een foto gemaakt, maar die ga ik hier niet allemaal laten zien. Zoals jullie kunnen zien is deze babyshower anders dan anders. Er zijn meer mannen dan vrouwen :-))

London

Een van de vrienden van mijn SIL is vrijgezel en heeft de bijnaam Goose. Vraag me niet waarom want daar ben ik nog steeds niet achter. Hij heeft de aanstaande pa en ma verschillende keren ge-appt om te vragen wat voor cadeautje hij nou toch moest kopen. Omdat ze zelf ook niet weten of het een dochtertje of een zoontje wordt hebben ze steeds gezegd: iets wat voor allebei kan. Dat heeft hij nog letterlijk opgevat. Voor de zekerheid zoals hij zelf zei. Sil zijn moeder had een mutsje gehaakt voor de baby, die er uit zag als een borst. Dit om op te zetten tijdens het borstvoeding geven (als grapje natuurlijk).

 

London

En na het uitpakken van alle cadeautjes had mijn dochter voor Rachel ook nog een paar cadeautjes. 1 om haar te bedanken voor het organiseren van de shower en 2 omdat Rachel een paar dagen van tevoren zelf jarig was.

London

Het boekje dat ze kreeg is een vriendinnen boekje dat ze, als het ingevuld is, terug moet geven. Mijn dochter heeft er ook een en moet dus het omgekeerde doen. Ik heb de vragen niet gezien die erin staan maar het is dus de bedoeling dat ze antwoorden geven alsof ze de ander zijn. Duidelijker kan ik het niet uitleggen. Daarom moet het boekje ook terug gegeven worden. Ze kreeg ook nog hetzelfde armbandje als dat mijn dochter heeft, als een soort vriendschapsbandje zeg maar, maar dan iets chiquer.

Einde van een gezellige en geslaagde babyshower.

Apart kreeg mijn dochter de kaart die alle gasten als uitnodiging hebben ontvangen, zodat ze deze in het ‘receptieboekje’ kan bewaren.

En hier komt ie dan:

London

Zoals de Stampin’Up! liefhebbers kunnen zien is de kaart gemaakt met de Animal Outing set. Het bijpassende papier is gebruikt voor het receptieboekje.

Verlengde babyshower: diner.

Na afloop van de shower waren er een gezellig aantal mensen die nog meegingen naar restaurant Lahpet aan Bethnal Green Road in London. Het is een Birmaans restaurant. Het eten was lekker, zonder meer, maar ik vond het zitten op een hele hoge kruk niet comfortabel. De kruk was te hoog of de tafel te laag. In ieder geval het zat ongemakkelijk. Maar… het was wel gezellig. Ook hier waren de jongens weer in de meerderheid.

London

Na afloop van het diner zijn de ‘oma’s’ met alweer een übertje naar de airbnb gegaan. De jeugd ging nog even de pub in tot de aanstaande mamma moe werd en ze een uurtje of anderhalf later ook ’thuis’ kwamen.

Derde dag (zondag) Rustdag.

Een rustig dagje in de airbnb. Sil ging naar een voetbalwedstrijd kijken en zijn moeder vertrok meteen met hem om de trein terug naar Manchester te nemen. Eerst lekker uitgeslapen en daarna gebruncht. ’s Avonds naar een Italiaans restaurant geweest waar ik helaas geen foto van heb gemaakt. Heerlijke salade gegeten.

Brunch.


London

Vierde dag (maandag): Afternoon Tea

Sil had een afspraak met een bekende van hem die toevallig ook deze week in London was en mijn dochter had voor mij als verrassing een Afternoon Tea geregeld. Ik kreeg, voordat we vertrokken al, te horen dat ik nette kleding mee moest nemen. Dit was dus de dag voor de nette outfit. Sil’s afspraak was later in de middag dus we gingen met zijn drieën de deur uit. Met de Underground naar hartje London naar het eerste J W Marriott hotel ter wereld. Kennelijk is dit de eerste van de latere keten.  Poepchic!

London

Mijn dochter had eerder al eens gevraagd wat ik van een high tea vond. Mijn reactie (de Nederlandse high tea in gedachte) : Nou als je er een gezien hebt…………. Laat mij jullie vertellen dat een Afternoon Tea héél iets anders is dan een high tea. Uiteraard helpt zo’n chic hotel en de daarbij behorende ambiance wel, maar de kwaliteit, service, keuze EN smaak van de gerechten is beduidend veel beter. Eerlijkheidshalve moet natuurlijk ook wel gezegd worden dat de prijs hoger is. Maar voor iemand als ik, die het al snel aan de dure kant vindt, moet ik zeggen het is de prijs meer dan waard.

Afternoon Tea

Uitleg over de Afternoon Tea en daarachter een menu van 40 verschillende soorten thee om uit te kiezen. In het arrangement besloten zitten 4 soorten thee. Wil je nog meer soorten proeven dan moet per thee bijbetaald worden.

London

Het voorafje. Een soort limoendrank (dikte van drinkyoghurt) met daarop een toefje gesponnen suiker. De bedoeling is dat je het toefje eraf pakt, een slokje neemt en vervolgens een hapje van de gesponnen suiker. VERRUKKELIJK!

London

Vervolgens kwam de rest op tafel. Natuurlijk de gekozen thee, de clotted cream, de scones, de sandwiches en de gebakjes, de jam.

London

Loondon

London

En dit alles onder het genot van live piano muziek. Ik heb gevraagd of ik haar mocht fotograferen maar niet wat ze met haar haar gedaan heeft. 😉 De foto doet haar geen recht want ze kan echt lachen en ze speelde lekkere achtergrond muziek in de stijl van Sinatra, maar daar houden wij wel van.

London

En of dat alles niet genoeg is komen ze gewoon met nog een ander gerechtje langs.

London

 

En nog een keer vragen of alles er nog voldoende is en nog een keer thee bijschenken en tja…. dan komt er een moment dan moet je even van tafel van af. Nou dat is daar geen straf hoor. Voor het geval je mascara wat uitgelopen is……..

London

En je hoeft hier ook niet bang te zijn, na het toilet bezoek, dat je handen uitdrogen na het wassen van je handen, want je kunt kiezen uit diverse zeepjes en lotions.  Ik heb geen foto gemaakt van het toilet zelf maar dat is in dezelfde trant en brandschoon.

London

Mijn dochter kreeg een berichtje van haar man met de vraag waar wij waren want hij was klaar bij zijn afspraak en kon naar het hotel komen als wij daar nog waren. Zou ongeveer een uurtje duren want hij zat aan de andere kant van London. Dus wij hebben nog lekker een bakje thee genomen en zitten genieten.

London

 

Oxford Street

Toen hij bij het hotel was zijn we langs de achter uitgang weer vertrokken. Daar halen de taxi’s gasten op maar ook daar portiers om de deur voor je open te houden. We liepen via Oxford Street (drukste winkelstraat) terug naar de Underground maar natuurlijk moest er nog een selfie gemaakt worden met een grote rode bus op de achtergrond.

London

 

’s Avonds kregen we toch weer trek en als je dan toch in London bent mag een echte fish and chips niet ontbreken. We vonden een zaak, zo’n 10 minuutjes lopen vanaf de airbnb, dus we zijn daar naartoe gewandeld en hebben de fish and chips mee terug naar de airbnb genomen en lekker opgepeuzeld. Ik hoor altijd dat de friet niet te eten is, maar deze was heerlijk. De vis trouwens ook en goed gebakken.

London

Vijfde dag (dinsdag) mijn dochters verjaardag.

Mijn dochter wilde graag naar Mothercare en Mamas en Papas, twee babyzaken. Ze wist wat ze gekregen had tijdens de babyshower en dat kon ze dus van haar lijstje afstrepen. Maar daar stonden nog meer dingen op en het was SALE bij Mothercare dus misschien konden we nog wat leuke dingen scoren. Nou, je snapt het al wel, dat lukte. Het was maar goed dat Sil en ik een lege koffer meegenomen hadden naar London, die waren bomvol toen we terug kwamen.

London

 

Diner.

Na een dagje ‘baby’ shoppen was het tijd om ons klaar te maken voor de avond. We gingen uit eten voor haar verjaardag (fijn dat ze jarig was anders hadden we misschien wel zelf moeten koken ;-)) We gingen naar Dishoom. Zij serveren de keuken uit Bombay. Indiaas eten dus. Voor iedere maaltijd die je daar eet gaat er een maaltijd naar kinderen, ze werken samen met ‘Magic breakfast’ een charitatieve instelling in de UK, zodat kinderen een gezond ontbijt krijgen, geen honger hebben en klaar zijn om te leren. Een heel mooi initiatief. Het zijn ook hele vriendelijke mensen die daar werken. Goose, de vriend van Sil, kwam daar ook naar toe en nog een andere vriend van mijn dochter, maar die was later in verband met zijn werk.

London 2

 

Alweer heerlijk gegeten!

London

 

Laatste avond in London.

Nog even met zijn allen op de foto voordat we, voor mij, maar dat wist ik toen nog niet, naar de KLAPPER van de WEEK gingen. Dat is ook weer niet helemaal waar want ik heb alle dagen genoten en het heel erg goed naar mijn zin gehad. Maar deze avond spookt wel nog steeds door mijn hoofd. Ik kan jullie dan ook aanraden om op de volgende link te klikken: ALADDIN .Hier kun je een klein stukje zien van waar wij naar gekeken hebben in het Prince Edward Theatre op West End, London. Ik besef dat ik mezelf herhaal maar het was GEWELDIG. Er mochten geen foto’s en/of filmpjes gemaakt worden en dat begrijp ik. Heb ik dan ook niet gedaan. Maar mocht de musical in Nederland komen dan hoop ik dat ze net zo’n goede cast hebben als in Engeland, want die zijn steengoed en dan kan ik je de voorstelling van harte aanbevelen. Hier zitten we te wachten tot het doek op gaat.

London

De techniek die gebruikt is, de speciale effecten, de acteurs, de muziek, alles maar dan ook alles klopt.

Zesde dag (woensdag)

Inpakken en naar huis.

London

That was it, Folks!

Tot slot

Ik hoop dat jullie een beetje hebben mee kunnen genieten van onze belevenissen in London, the place to be, maar het moet ook weer niet te lang duren want het is een hele grote, drukke stad en dan ben ik toch wel blij om in mijn eigen rustige huisje te zijn en in mijn eigen bedje te liggen. Maar het waren weer dagen met een gouden randje en ik wil toch, ook al hoeft dat niet, mijn dochter bedanken en ook mijn Sil, dat zij mij zo bij hun leven en avonturen betrekken.

Hopelijk weer tot volgende week (dat zal een kortere blog worden dan deze ;-)). Allemaal een fijn weekend gewenst.

Groetjes,

Janny

 

 

 

 

 

 

Wensen voor het nieuwe jaar 2019

Wensen

Wensen heeft iedereen en vooral in deze tijd van het jaar wordt daar wat vaker bij stil gestaan. Maar wensen kunnen niet altijd worden vervuld. Hoeveel mensen in de wereld zouden niet wensen dat ze iedere dag te eten hebben of een dak boven hun hoofd? Dat er geen oorlog meer in hun land is of dat er wat minder zakkenvullers zouden zijn? Dat zijn over het algemeen problemen die wij, als gewone burgers, niet gaan oplossen. Wij moeten gewoon zorgen dat het in onze eigen kring goed gaat en als iedereen dat zou doen waren er een heleboel minder problemen. Denk ik.

Wijsheid

Ik wens een heleboel mensen wijsheid toe om met hun eventuele problemen om te leren gaan. Van hoog tot laag kan de wereld wel wat extra wijsheid gebruiken. Iedereen heeft het over rechten, maar rechten komen niet zonder plichten. Natuurlijk, ik heb ook liever dat het allemaal naar MIJN zin gaat, maar dat is nu eenmaal niet mogelijk. Bij het recht van vrije meningsuiting komt naar mijn mening ook de plicht om te weten wanneer je ook je mond eens moet dicht houden. Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Ook ik praat wel eens sneller dan gewenst is en dat is moeilijk om dat af te leren. Maar zelfkennis is de eerste stap in de goede richting toch? En daar mag je me gerust bij helpen.

Begrip

We hebben allemaal al snel een oordeel over een ander klaar. Ik zou wensen dat er wat meer begrip zou zijn voor situaties waar andere mensen mee te maken hebben. Aan de andere kant ook weer niet teveel. Zelfmedelijden is niet goed voor een mens. Pak jezelf ook eens bij de lurven, geef jezelf een schop onder je achterste. Hup, hoofd omhoog en proberen door te gaan. Daarmee maak je trouwens ook niet altijd vrienden. Op een of andere manier zien ‘wij’ liever iemand in de sh*t zitten dan dat het goed gaat. Dat gaat dan mijn begrip weer te boven. Als de zon schijnt bij de buurman, schijnt er toch vast ook wel een straaltje bij jou?

Vroeger

Dat vroeger alles beter was zul je mij niet horen zeggen, (maar ik denk het vaak wel ;-)) Niet tijdens de oorlog of de watersnood, maar een beetje meer van net na de oorlog, toen ‘geluk nog heel gewoon was’ zeg maar en alles weer opgebouwd moest worden. Met zijn allen de schouders eronder. Waar zijn we nu met ons ‘rijke’ landje? Is het nu zoveel beter dan vroeger? Ik betwijfel het. Volgens mij gaan we met alle nieuwe technieken en inzichten zeer snel terug naar af. Vroeger woonden stellen bij hun ouders in omdat ze geen huis konden betalen. Voilà zover zijn we nu ook. Denken jullie echt dat diezelfde hoop stenen nu ineens het honderdvoudige waard is ten opzichte van vroeger?

Geld

Daar draait het allemaal om. En met het feit dat een heleboel mensen er niet mee om kunnen gaan. De tering naar de nering zetten kent niemand meer. Ik betrap mezelf erop als ze in Den Haag of bij gemeenten met nieuwe plannen aan komen zetten die voor de gewone mens onbegrijpelijk zijn, dat ik me dan als eerste afvraag “Wie gaat er hier aan verdienen, welke zakken moeten er weer gevuld worden?”  Wij hebben geen riant inkomen hoor, maar ik kan er goed mee rondkomen, toch valt het me wel op, net als jullie ongetwijfeld, dat het zelden mijn zakken zijn.

Jeugd

Ik ben zooo blij dat ik daar niet meer bij hoor. Niet dat ik al afscheid wil nemen van het leven natuurlijk, dat is het enige minpuntje 🙂 daar zit ik toch dichterbij onderhand, maar dat ik niet meer mee hoef te draaien met de waan van de dag. Ik benijd de jeugd helemaal niet. Ze worden opgevoed als prinsjes en prinsesjes, alles wordt op een presenteerblaadje aangeboden en dan klagen dat ze wiet gaan kweken om te kunnen voldoen aan die levens standaard. Want geld is belangrijk maar aandacht is veel belangrijker. Ik weet dat het niet anders kan, ik veroordeel ook helemaal geen werkende moeders, verre van dat! Maar ik vind wel dat door die situatie kinderen te weinig aandacht en begeleiding van thuis krijgen. Ze hebben toegang tot de hele wereld en ze hebben er maar mee te dealen.

Hersens

Ik zou wensen dat het wat dat betreft nog vroeger was. Als je geïnteresseerd was wist je wat er bij de buren aan de hand was. Was je een beetje nieuwsgierig dan wist je wat er in de straat gebeurde. Was je nog wat nieuwsgieriger dan wist je ook nog hoe het reilde en zeilde in het dorp of in de wijk. En ik denk echt dat onze hersens, om gezond te kunnen leven, niet meer informatie aankunnen. Ik zeg niet dat je niet naar het nieuws moet kijken of zo, maar zeg nou zelf, het is niet echt een opwekkend begin van de dag als je de krant leest tijdens je ontbijt. En wat hebben we er aan om te weten dat er ergens duizenden mensen verhongeren? Niet dat dat niet erg is, maar kunnen we ze dan helpen? Voor ons eigen goed gevoel maken we een paar euro over en dat is het dan. Het volgend bericht in de krant: een mevrouw van 85 jaar beroofd en in elkaar geslagen. Op klaarlichte dag. Was daar nou echt helemaal niemand bij in de buurt? Of was die paar euro doneren makkelijker dan zo’n oud mensje helpen en die lui eens even bij te pateren? (Nette vertaling van pateren is koekje van eigen deeg geven).

Te oud en te dom

Ik ben te oud voor deze samenleving en ook te dom. Ik snap er helemaal niks van en ik denk dat ik het ook niet WIL snappen. Maar ik vind het wel heel erg jammer dat onze samenleving zo in elkaar zit. Dat we allemaal op ons eigen eilandje zitten, eigenlijk allemaal bang zijn voor van alles en iedereen en vooral dat er niemand meer tevreden is met wat hij/zij heeft. Ik weet het….. er zijn echt nog een heleboel goede mensen die goed voor zichzelf en hun omgeving zorgen/zijn. Maar ook dat idee vergeet je meteen zodra je het nieuws leest. Mijn wensen zijn vooral voor de jeugd, want die heeft de toekomst. Ik wens ze daar ook veel sterkte bij. En ik hoop dat die generatie weer solidair wordt en de problemen als een grote groep tegemoet gaat. Een beetje meer het ‘wij’ gevoel en dan maakt het me echt niet uit wat voor kleuren die wij allemaal hebben. We leven samen in een klein landje en we zullen het ook samen moeten doen.

Brandpunt

Dit was brandpunt. Goedenavond! Oh jee, zou ik nu uit moeten leggen wat Brandpunt eigenlijk was? Alle gekheid op een stokje, nou ja gekheid, alle problemen dan maar. Het is weer een halve roman geworden in plaats van een blog om mijn beste wensen aan iedereen over te brengen. Ik kan daar niets aan doen of heb ik nu weer sneller geschreven/gepraat dan gewenst is? Mijn schoonzoon zet zijn telefoon altijd een half uurtje uit als ik hem aan het appen ben. Als mijn dochter dat ziet dan zegt hij: je moeder. Aha zegt zij dan, er komt weer een roman aan. Of net andersom, dat weet ik niet precies want ik ben dan druk aan het appen en daar niet bij.

Voordeel

Het voordeel van zo’n blog is dat ik er lekker mijn ei in kwijt kan en als jullie het niet willen lezen je gewoon door kunt scrollen naar het einde om de kaart te zien. Ik vind het ook helemaal niet erg als jullie het niet met me eens zijn. Ik zie het misschien allemaal wel helemaal verkeerd of te somber in. Toch ben ik van nature geen pessimist al wil je dat nu misschien niet meer geloven. Mijn wensen voor de wereld zijn misschien niet haalbaar, ik ben misschien wel een te grote idealist door te wensen dat er geen honger en oorlog meer is en dat mensen gewoon tevreden naast en met elkaar leven. Toch denk ik dat de meesten van ons diezelfde wensen hebben. Omdat ik de wijsheid ook niet in pacht heb hou ik het om te beginnen maar bij mijn eigen kringetje. Proberen om het daar allemaal goed te houden. Dan heb ik mijn handen al vol genoeg!

Mijn eigen kringetje

Mijn eigen kringetje dat is niet zo heel erg groot maar het is me wel heel dierbaar. En misschien zitten er wel meer mensen in dat kringetje dan ik zelf weet. Voor iedereen die vindt dat hij/zij tot mijn kringetje hoort heb ik de volgende kaart gemaakt. Ook nog als een dankjewel voor het afgelopen jaar. Deze kaart is zowel voor mijn familie en vrienden als voor medewerkers/vrijwilligers van het hospice, klanten en kennissen. Mag ik jullie allemaal een, bij voorkeur gezond, prachtig, succesvol, creatief, liefdevol en gelukkig nieuw jaar wensen. Ik hoop dat al jullie wensen vervuld worden.

wensen nieuwjaar 2019

wensen

Tot slot

Mochten jullie zin hebben om in dit nieuwe jaar met papier en karton te gaan knutselen, eens aan een workshop mee willen doen of leuke nieuwe technieken op dit gebied leren en wil je daar meer informatie over? Stuur dan een mailtje naar janny@jannysateljeeke.nl.  Hopelijk weer tot volgende week.

Groetjes,

Janny